________________
૩૦]
બુદ્ધિપ્રભા તા. ૧-૧૧-૧૯૬૪ હવા વાજિંત્ર જેવી બની ગઈ
સત્ય વકતા આકાશ જાણે દેવવિમાનના પ્રકાશથી ઝળાંહળાં થઈ ગયું છે. દિશાઓ એકવાર ભાવાન મહાવીરના ભક્ત દર્પણ જેવી બની છે. સંતાપભાવી મગધરાજે પ્રશ્ન કર્યાઃ “! મારી જગમાં શાંતિના વાયરા વાઈ રહ્યાં છે. શી ગતિ થશે !'
જુઓને, પે મહાગી મહાવીર નરકગતિ !' રાજવી શિષ્યની શેહ બેઠા ! મુખ પર હજારે ઉઘાડી તલ
રાખ્યા વગર પુએ કહ્યું, વાર યાન કરાવે તેવી શાસનના છે.
“અને શાલની” કાયા કંચનવર્ણી બની ગઈ છે. શ્વાસ- સદગતિ.” માંથી સુગં વહે છે. આ ફરે ત્યાં રાજા મુંઝાઈ ગયા. એમણે મા અમીધારા પ્રગટે છે.
કર્યો. પ્રભા ! આપના ભકતને નરક
અને આપના નિદાન સ્વર્ગ મા છે ! પ્રભુને કેવળજ્ઞાન પ્રગટેલું તે ધી ન્યાય મહાજ્ઞાન દીપ પ્રગટયા !
અટલ ન્યાય! છેલ્લી પળે ગાશ! સંસારની કઈ ગૂંચ એમને ન લકને મારી શિખામણ સાચી લાગી. રહી ! સંસારનાં કે ગ્રંથી એમને અને મૃત્યુની અંતિમ પળે એણે ન રહી. સર્વજ્ઞ, સવદર્શી અહીનું
ઉજમાળ કરી. રાજન ! જીવનમાં મહાવીરનો જય ! નિગ્રંથ ભગવાન
સાધનાની કિંમત છે, સ્નેહની નહિ.' મહાવીરને જ !
ભગવાન મહાવીરે સ્પષ્ટ કર્યું.
ભગવાનને જેવું શાલકની બાળતમાં બન્યું, તે પિતાનાં પુત્રી
જમાઈની બાબતમાં બન્યું. બંને અહિંસા એટલે આપણી એમનાથી છૂટાં પડયાં. પ્રિયદર્શના વાણી કે વર્તનથી કેઈનું પણ
આખરે તેમની સેવામાં આવી. પણ
જમાલ તો છેવટ સુધી વિધીજ રહ્યો. દિલ ન દુભવવું અને કઇ
એકવાર જમાલિના મરણના પણ ખરાબ ન ચિંતવવું.
| સમાચાર આવ્યા. –વિવેકાનંદ
શ્રી ગૌતમે પૂછયું: “ભગવન! એ કઈ ગતિ પામ્યો ?
ભગવાન બોલ્યાઃ
iામuri. in Mirror
Tibution of indivititive oil in
-
પાપા" ;,
મમમમ માપણામri in
