Ajitsen Shilwati Charitram

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Ajitsagarsuri Shastra Sangraha

Page 172

तृतीयः प्रस्ताव
श्री अजितसेन शीलवती चरितम् । ॥७ ॥
तस्मिन्क्षणेपर्यवस्थितौ मैनावतीचन्द्रसेनौ ताम्बूलबिटिकाः परस्परंदवा विनोदकुरुतस्तदानीं मैनावती निजभर्नुर्घनिभुत्वा सत्वरं मृन्मये मनपाये चैकस्मिन्कुशूलेचन्द्रसेनं समुत्तार्य बृहद्भाण्डेनतन्मुखमाच्छाद्य निश्चिन्तीभ्य गृहद्वारमुद्घायस्वभारं विहितादरं गृहान्तः समानिनाय । बालचन्द्रस्तुतत्कर्म ध्यायन्सर्वद्वाराणिमुद्रयित्वा सर्वतोबीचमाणोऽपि तंजारनापश्यत् । तेनव्यग्रमानसः स तथैवद्वारं निरुध्यतस्थिवान्, स्वमनसिचैवंविचिन्तयति-बहिरधनगमिष्यामि, तंदुष्ट जीवन्तं नमोच्यामि, निरुद्धद्वारादस्मात्स्थानात्कथंसनिःसरिष्यति एवंनिश्चित्य मौनमुखो बालचन्द्रोद्वारदेशेस्थितः। ततो मेनावतीतंबभाण-प्राणप्रिय ? आवयो शंक्षुद्व्याधिःसमुत्पन्नः प्राणाश्चव्याकुलिताःसन्ति । द्वारगवाचादीन्यपिनिरुध्य भवानुपविष्टः । रसवत्याअपिनिषेधोभवताऽक्रियत, सर्वगृहमपिभवतावीक्षितम् , नजाने किमेतादृशंबृहत्कार्य तवसमायातम् ? येनत्वं व्यग्रबुद्धिर्लक्ष्यसे । साम्प्रतं भवतः प्रकृतिर्विचित्राविद्यते। भवदीयमनसि स्थिताया वा यानिराकरणं वनकरोपि, तर्हि भवत इच्छा, भवतेयद्रोचते तद्विधीयताम् । तवेष्टकार्येणममनास्ति किश्चित्प्रयोजनम् । तथाप्येतावन्ममविज्ञापनीयंत्वया स्वीक्रियताम् । विशेषतो भवतोभोजनेच्छा न स्याच्चेद्विपण्यांगत्वा कान्दविकहट्टात्पक्वान्नादिकं समानीयत्वयानुन्निवृचिर्विधीयताम् । चुधादितेन भवता न स्थेयमिति सविनयं निजभार्यावचनं निशम्यप्रशान्तामर्पोचालचन्द्रो विपण्यां गत्वाप्रस्थद्वयामितं मिष्टानं समादाय सच्चरंगृहमागत्य| तद्भोक्तुमुपविष्टस्तदा मेनावती हास्यविनोदान्प्रकटयन्ती निजभर्तुःसमीपंगत्वा तन्मनःस्वाधीनीकर्तुयुक्तिक्रममारभत । यतो निजसहचरोऽपि क्षुधाकुलोऽस्ति । अतस्तस्मै भोजनं दत्वा पश्चान्मयाभोक्तव्यमिति स्वमनसि विचारयन्ती सा निजपतिना सार्क हास्यप्रहेलिका प्रकुर्वन्ती जगाद-स्वामिन् ! अस्मिन्सन्मुखस्थिते कुशूलच्छिद्रेक्रममाजावावर्वादशसंख्यान्मिष्टानपिण्डा
॥७९॥
For Private And Persone
ly