Aadhunik Jivan shailee Lohi Tarsi Chudel

Author(s): Hitruchivijay
Publisher: Viniyog Parivar

Page 15

. કાગળખાઉ સંસ્કૃતિ ઝાડને પણ મ્યુઝિયમ પીરા બનાવી દેશે
, ભારતીય જીવનવ્યવસ્થામાં કુબભાવના અને નિષ્ઠા આસાનીથી ઉtપી, કાગળના દાનપેલા વેરાટને કાપો | સ્નેહના સીમાડા ‘અમે અને અમારી બે' સુધી સીમિત હવાને | બગલોના નીકળતા તેલના ઉપર જ્યારે સેમિનાર યોજાય,
બદલે મામા-માસી, કાકા, હોઈ અને બનેવી- સાળાના પહોળા, ત્યારે મંચ ઉપર બેનરની જગ્યાએ આ ટોપલો ટીગાડવો જોઈએ. .. વિસ્તાર સુધી લંબાતા અને તેનો પડઘો ભારતીય ભાષાઓ પાર-શિના હેવાનેબલ’ નામ નીધે કાગળનાં માવાની બનેલી "રાષ્ટવૈભવ પણ બરાબર પાડે છે. અંગ્રેજીમાં મારે કાક અનેT કાશમીરી આઈટમો ખરીદવા ખાદી ભાવિમાં ઉમટતાં દેશી- મામા વચ્ચે તફાવત પાડવા માટે અંકલ' શબ્દને પેર્ટનલ અને પરદેશી ટોળાઓને જયાં ત્યારે મને મારાં એ નિરાર માતાની - મેટવા વિપરા પૂછ લગાવવું પડશે. તો જ મારી અપાઇ શકે જ આની પો<l. અવે }બ્દનો કહી . ': હોઈનું. અને બાપ બનેની બહેનો માટે આન્ટીથી થલાવી|બનાવવા જેટલું ભણતર એમની બુરો નહોતું પણ શબ્દ દ્વારા '.
લેવું પડે. બહેનના પતિ માટે સિસ્ટરી હરાબડ અને ભાઈની|ધ્વનિત ખાઈને જીવનમાં જીવી જાણનું ગણતંર એમને "• પત્ની માટૅ બ્રહરી વાઈફ વાપરનારા તેમની પાસે બનેવી.કે. વેશપરંપરાગત મળેલું. વેસ્ટમાંથી બેસ્ટ બનાવતા શીખવનારા : ( ભાભી, દેરાણી કે જેઠાણી; કદ કે ભોજાઈ જેવા શબ્દો | કોચિંગ કલાસીસ તો તેમણે નામ પણ નહોતું સાંભળ્યું પણ ' ' નથી. સંબંધવા શબ્દોની આ ઊણપ તેના દ્વારા વા સંબંધોની | પેઢી દર પેઢી. તેમને ગળથૂથી જ એવા, સંસ્કાર-પાવામાં ' .
માતૃગૃહ માટે મોરાળ જેવો ,ભરી નાંખનારો:શબ્દ હતો કે | આવેલા કે પ્રકૃતિદત્ત કોઈ પણ ચીજવસ્તુનો વેડફાઈ તેમના - કેમ તે સવાલ છે,આ દેશમાં આ “માના લગ્ન પૂર્વેના સગાઓનું જીવનકોશમાં શીખો નહોતો જડતો.' , ' ' પણ જે નેટપ મોસાળ: શબ્દ દ્વારા સ્કૂટં ધાર્યું છે તે ભારતીય અધ્યાત્મના પાપા ઉપર ચરાપેલી ભારતીય દવાનો સ્પષ્ટપણે : કટુંબમાં 'મા'નો દરજ્જાનું સૂર્ય તો જરૂર છે. . | માનતાં-8 દુનિયાની તમામ ચીજવસ્તુઓનો મનફાવે તેમ ઉપયોગ * . . વીજળીના ભડકા અને ડામરના રોંડના અતિક્રમણથી ઉપભોગ કરવાનો મનુષ્યને અધિકાર છે જ નહિ. જીવનક્ષત્રાના બચેલા મોસાળના ગામડે ઉનાળા-દિવાળીની રંજામાં જવાનું ઊર્ધ્વીકરણના માર્ગે મુસાફરી કરતા કરતા અનિવાર્યપણે છે : થતું ત્યારે પેલો નાળિયનાં છાપરા નીચે લટંકતો લાકડાના | વરતનો ઉપભોગ કરવો જ પડે તેટલા પૂરતી જે ઘટતી "
દડાવાળો લોડનો વાંકડિપ સળિયો અને આજે બરાબર અને માટે જ દેહાતીત થઈ ગયા હોવાને કારણે રાખપ્રાપ્તિ માટે : • પાદ છે. લોકભાષામાં એને હળીકહેતા. મોરાળથી ઘરે જેમને કોઈ ભૌતિક પદાર્થના ઉપયોગની આયાત રહેતી
પહોંચ્યા પછી રાજીખુશીથી પહોંચી ગયાના ખબર આપતું અમે નથી તેવા શુદ્ધ ભાત્મતત્ત્વ સ્વી કંપ્યું છે. આપના ખોડને . *. 'લખેલું રડ-ખડવું. પત્ત કે ભજન કાના શહેરથી ખરીદેલા|મિત્રો માને છે તેમ ભગવાન, રાધું, માં, પાપી ડી ટગરીઓ '. 'સૂકા કોપરાનાં બિલની નાનbડ બરખી એ જે એ. ફાળકાનો એ કોઈ સાંપ્રદાયિક જડાની સૂચક નથી.વરતતત્ત્વત તારતમ્પ ', ' ,
વૈભવ: આનંદ કિલ્લોલથી જીવતા ગામંડાશો 'ઠ' ગાતા | સુધી પહોચીએ તો ભગવાને એનું નામ 'બનું રિસોર્સ " બહોળા પરિવારનો કાગળનો કુલ વપરાશ. એટલો ઓછો કે' રિલાઈઝેશન. શૂન્ય હો૫. સાપુ એનું નામ 'કે જેઓ ગીર • કપારેક એ નાનકડો સુળિર્ષો ભરાતાં બે-ત્રણ વર્ષ પૂર્ણ વીતી | કમ્પાનનાં આદર્શને આંબવાના લક્ષ સાથે ઓછામાં ઓછી . "
જાપ, ઘરમાં જે કોઈ નિમિત્તે કાગળદેવીનું આગમન થાય તેની વસ્તુઓના ઉપભોગ દ્વારા જીવન-૫ન કરતા હોમ. સૌ કોઈનું. 'પ્રતિષ્ઠા કાગળમાં નાનકડું કાણું પાડીને એ રાળિયા કરી | એ ગજું નથી હોતું કે વૈછિક ગરીબીનું સ્વીકારી લઈ લધુત્તમાં ' દેવામાં આવે. ખરી ખૂબીની વાત તો હવે આવે છે. બે-ચાર વર્ષ પપાની જરૂરિસ્પાતોથી થલાવી શકે છi કમ-સે-કમ આવું લક્ષ્ય ,
જ્યારે એ સંગિયો.કાગળથી ભરાઈ જાય ત્યારે તમારા હાથમાં પણ જેનું બંધાયેલું હોપ અને નિર્જરી પાણીનો પ્યાલો પણ ' રહેલા એક દિવસના છાપાનાં કાગળ કરતાં પણ ઓછા કોગળના વેડફાયું ત્યારે તેનો સાયકલો ૩ખ જેનાdષામાં જીવતો હોય
એ જણાને ફેંકી નહીં દેવાના. મારી માનાં, મા મંરિબહેન તેનું નામ ધમાં અનેં પાપ શબ્દ આપણે એવી વ્યક્તિને માટે .. ' નામના ૬૦ વર્ષના અભણ વૃદ્ધા, કાગળના એ બધા ટુકડાને | પ્રપોજી શકીએ કે જેને માટે વર અને કન્યાને પણ મારીને : ' : પલાળી ગળ, ગુગળ, મેધી જેવા ચીકાશ (બોજ) લાવનારી પોતાનું તરભાણું ભરનાર ગોરની જેમ ખાઓ, પીઓ ને મજા ' . - જાતભાતનાં દ્રવ્યો તેમાં ઉમેરીએ કાગળનાં માવામથી રોબો'કરોની સંસ્કૃતિ જ જેના જીવનનો મુદ્રાલેખ હોય - ૧ : ..
વજન રમાય તેવી ટાપલીઓથી લઈને માં બે મણ અનાજી : પાપમાંથી ધર્મ, ધર્મથી સાવું અને સાંપમાંથી ઈશ્વર .. - સંવરવાની ક્ષમતા ધરાવતા મોટ, સુંડલા બનાવતા.. બગલાની ભણી: ઉત્ક્રાંતિની દિશા ચીંધતા જીવનદાનમાં અલ્પત * પાંખ જેવા ઊજળા એ ટોપલા વજનમાં એટલા હલકા બનતા).ઉપભોગનો જ ખ્યાલ હતો તેને આપણે પછાતપણાને લાશ
કે મા-બે-મણા પાન સમાય એવો ટોપલોં ખાલી હોઉં ત્યારે નાની બેઠા અને આ દેશને બીજુ અમેરિકા બનાવવાનું અરમાન - માનું છોકરું પણ પોતાની તર્જની અને અંગૂઠાથી એને સાવ 1.સાથેનું સોશિયો-ઈકોનોમિક ડેવલપમેંન્ટનું ભૂલભરેલું મોડેલ
www ainelibrary.org
Jain Education Interational