________________
૧૮
શ્રમણ અને ગુરુ, સેવાના પંથે..
સેવા, પ્રગટતી આંતરિક શક્તિઓનું પાચક પરિબળ છે. સેવા, અહંકાર શૂન્યતાનું પ્રતિબિમ્બ છે. સેવા, અંહકાર વ્યાધિનું નિવારક ઔષધ છે. પૂર્વાવસ્થામાં ઈન્દ્રવદન અને હીરાલાલ મિત્રો હતા. દીક્ષા જીવનમાં પણ ચન્દ્રશેખરવિજયજી અને હેમચન્દ્રવિજયજી, મિત્ર મુનિ તરીકે જ રહ્યા હતા. વાત એવી છે કે “હેમચન્દ્ર મહારાજનું સ્વાગ્યે શરૂઆતથી જ નાજુક હતું. પરમગુરુદેવ પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા.ના તેઓ પણ ખુબ કૃપાપાત્ર હતા. મહારાજજીને તેમના આરોગ્યની ખુબ ચિંતા સતાવતી હતી. એકવાર વધુ પડતી અશક્તિના કારણે તેમને હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવા પડ્યા અને મહારાજજીએ સેવા માટે ચન્દ્રશેખરવિજયજીને મૂક્યા. હેમચન્દ્ર મહારાજને એવો વહેમ સતત રહ્યા કરતો હતો કે “મને ખોરાક પચતો નથી માટે તેઓશ્રી ખુબ ઓછું વાપરતા” અને ખોરાક પુરતો ન જવાના કારણે શરીર ગળતું જતું હતું. તેથી સઘન ઉપચાર માટે હોસ્પિટલમાં દાખલ કરાયા હતા. ચન્દ્રશેખરવિજયજીની સેવા ચાલુ થાય છે. માંડ માંડ એક ટૂકડો સફરજનનો કે એકાદ જ રોટલી વાપરતા મુનિશ્રીને ચન્દ્રશેખરવિજય ચાર-પાંચ રોટલી કે આખેઆખુ સફરજન વપરાવી દેતા... કેવી રીતે....? તેની કરામત તો જુઓ ! ચન્દ્રશેખરવિજયજી પોતાના મિત્ર મુનિની આંખે પાટા બાંધી દેતા અને નાનકડી પાતરી હાથમાં આપતા અને કહેતા “જુઓ મહારાજ ! આ પાત્ર કેટલું નાનુ છે ? મહારાજને પણ વિશ્વાસ જામતો કે ના... પાત્ર તો નાનું જ છે. આમાં જેટલું સમાય તેટલું જ વાપરવાનું અને પછી આંધળાદાવ શરૂ થતો. ચન્દ્રશેખર મહારાજ નાના પાત્રમાં સફરજનો એક એક ટૂકડો મૂકતા જાય, અથવા રોટલીનો કોળીયો મૂકતા જાય એમ કરતા ચાર-પાંચ રોટલી ખવડાવતા જાય. તેથી અશક્ત થતું શરીર પુનઃ વજનદાર થવા લાગ્યું અને આંખના પાટાની કરામતે હેમચન્દ્ર મહારાજનું શરીરનું વજન ૨૦ કીલો જેટલું વધી ગયું. શક્તિના જોખમને દૂર કરવા સ્વાધ્યાયી, સાધુઓને ગ્લાનની સેવા માટે મુકતા, જેથી સ્વાધ્યાયનું પાચન થાય, સેવા અહંકારનાશક જડીબુટ્ટી છે.
