________________
ગૌતમ બનીને જીવ્યા
મહાવીરદેવ તે સત્વનું રૂપ છે. ગૌતમ સમર્પણનો કલર છે. પં. ચન્દ્રશેખર વિજયજી પાસે સમર્પણ ગૌતમ જેવું હતું. સમર્પણ સીસ્ટમ છે તો ઉદારતા સ્માર્ટ એપ્લિકેશન તરીકે કામયાબ બને છે.. ચન્દ્રશેખરવિજયની ખુદની ક્વોલીટી જલ્દી જલ્દી ઝુકી જવાની ન હતી. પણ પોતાના સઓ સામે ચન્દ્રશેખરવિજયે ક્યારેય માંથુ ઉચક્યું નથી. આ જ સમર્પણ તેમના સમગ્ર જીવનની સફલતાનું રાજ છે.
ચન્દ્રશેખરવિજયજી કેવલ સફલતાનું શિખર હતા તેવું નથી. તેઓ તો વર્તમાન કાલિન શ્રેષ્ઠ શાસન ભક્તિ સંઘ સેવા અને સંસ્કૃતિરક્ષાના ગૌરીશંકર હતા.
“પૂ. પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા. અને ચન્દ્રશેખરવિજય વચ્ચે ગુરૂ શિષ્ય તરીકે અદ્ભુત સંબંધ હતો. મેં આ સંબંધની સુવાસ વારંવાર પૂ. ગુરૂદેવ (શ્રીમદ્ ચન્દ્રશેખર વિજયજી) પાસેથી અનુભવી છે. પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા.નું નામ બોલતા વારંવાર ગુરૂદેવ ગદ્ગદિત થતા ગુરૂદેવને પોતાના ૯૦ શિષ્યોના ગુરૂપદમાં સમર્પણ સભર શિષ્યત્વ ખોવાઈ જતું લાગતું હતું.
તેમના હૃદયની આ પીડા મેં વારંવાર અનુભવી છે.
ગુરૂપદ જો ગૌરવ છે તો શિષ્યત્વ તે આંતરિક નિશ્ચિત્તતાની ગરિમા છે. ગૌરવ અને ગરિમા વચ્ચે મારા ગુરૂદેવ ગરિમાને ખુબ પ્રેમથી સ્પર્શતા રહ્યા છે.
પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા.ના કાળધર્મ પછી ગુન્ના સ્થાને પૂ. ભુવનભાનુસૂરિ મહારાજ આવે છે. ચન્દ્રશેખર મહારાજની પુણ્ય ગરિમા એવી મહાન હતી કે “અનેક આચાર્ય ભગવંતો તેમને પોતાની પાસે લાવવા ઝંખતા હતા.” કારણ સ્પષ્ટ છે કે “જે તરફ ચન્દ્રશેખર મહારાજ હોય તે તરફ શ્રીસંઘના યુવાનો વળી જાય તેથી બીજા આચાર્ય ભગવંતો પણ એવું ઈચ્છતા હશે કે
૧૯૮
