________________
અંતમાં એક વાત જણાવી હું ૪૦ વર્ષ મને તેમની નજીક રહેવા મળ્યું. તેના લીધે મને જે સરળતા અને સ્પષ્ટતા મલી છે તેનો ખુબ સંતોષ છે. તેઓ હતા, ત્યારે જે હું હતો તેવો જ તેઓ નથી ત્યારે છું તેમની ગેરહાજરી મારા અસ્તિત્વને ખંડિત કરી ગઈ છે. શૂન્ય કરી ગઈ છે. મારે તે ભરવી નથી કારણ કે તે ખંડ કે શૂન્યમાં મને મારા ગુરુદેવનો અભાવ અનુભવાય છે. મારી દષ્ટિએ ચન્દ્રશેખર મહારાજ એટલે અદમ્ય ઉત્સાહ, અપૂર્વ ઉદારતા અને આવશ્યક આક્રોશનું મૅચિંગ છે. જે દુનિયાને અશક્ય લાગતું હતું તે જ કાર્ય ને અદમ્ય ઉત્સાહથી વધાવી લેવાની ક્ષમતા તેમનામાં હતી. જે લોકો ચન્દ્રશેખર મહારાજને પોતાના દુશ્મન ગણતા તેઓની બાબતમાં તેમની અપૂર્વ ઉદારતા મેં જોઈ છે. તપોવનના વિવાદમાં સામ સામે રહેનાર મુંબઈના અરવિંદ પારેખની તેમના ઘરે જઈને ક્ષમાયાચના પૂ. ગુરુદેવે કરી હતી. તેમનો ગુસ્સો સ્પીરીટ જેવો હતો દાહક હતો પણ તરત જ ઉડી જતો હતો.
અને જે બાબતમાં આક્રોશ કરવો જ પડે તે બાબતમાં તેમણે ક્યારેય શાંતિ રાખી ન હતી. ચંદનબાળામાં ચાતુર્માસ હતું. નીચેના પ્રવચન હોલમાં રાતના બાર વાગ્યા સુધી જોરદાર માઈક સાથે ભાવના ચાલતી હતી જેમાં છોકરા-છોકરીઓના નૃત્ય ચાલતા હતા. અને રાતે જ ભરભાવનામાં જઈ તીવ્ર આક્રોશ સાથે ભાવના બંધ કરાવી હતી. ચન્દ્રશેખર મહારાજ મારા માટે બધું જ હતા. આજે તે નથી ત્યારે મનમાં જે મુંઝવણ છે તે શબ્દાતીત છે. તેમની જગા લઈ શકે તેવું કોઈ જડતું નથી. છેલ્લે એટલું જ કહીશ ગુરૂદેવ ! આપ હતા ત્યારે આપનો ડર અને પ્રેમ બેય હતા. હવે માત્ર આપના માટેની શ્રદ્ધા છે. ખોટો હોઈશ તો ય આપનો છું. સાચો છું તોય આપનો છું.
- પંન્યાસ ચન્દ્રજિતવિજય
