Book Title: Yugpurush
Author(s): Chandrajitvijay
Publisher: Tapovan Vidyalay

View full book text
Previous | Next

Page 246
________________ ગોઠવાયું હતું. કે જો વ્હાલ મેળવવું હોય, તો માર, તે વ્હાલ મેળવવા માટેનો રસ્તો છે અને માર તો જ મલે જો તોફાન કરીએ. વ્હાલ મને એટલું વ્હાલુ હતું કે તે મળતું હોય તો મને માર પણ ગમતો હતો. આ મારી નાની સમજની ગણતરી હતી. આ રીતે ગુરુદેવ સાથે બાલપણ પસાર થવા લાગ્યું. વિહારો થતા. રસ્તામાં થાકી જતા. રસ્તો રમતા રમતા કપાઈ જાય તે માટે પૂ. ગુરુદેવ અમને વાર્તાઓ કહેતા. જ્યારે અમે ત્રણ જ હતા. ત્યારે ત્રણેય ટાઈમ મારા ગુરુદેવ ગોચરી જતા હતા. ખુબ પ્રેમથી ગોચરી વપરાવતા. બાલપણ વૈભવ શાલી હતું. દીક્ષા લેવાથી મેં શું છોડ્યું છે તેનું ભાન જ ન હતું. પૂ. ગુરુદેવનો પ્રેમ જ એટલો મળતો હતો કે શું છુટ્યું છે તે યાદ જ ન હતું. ધીરે ધીરે યોવનમાં પ્રવેશ કર્યો માનવ સહજ શારીરિક વિકાસ સાથે અમુક સંવેદનાઓ જાગવા લાગી. તે મારી જિંદગીનો નાજુક સમય હતો. ભુલો વિનાનું યૌવન ન હતું. તો ભુલો સાથેનું પણ ન હતું. મનમાં જાગતા આકર્ષણો સામે મારા ગુરુદેવે નજર બંદી રાખેલી. પણ અમને બંદીવાન્ તરીકે પુર્યા ન હતા. તેથી અમે ચોરી છુપીથી અલગ જીવન જીવવાનું શીખ્યા ન હતા. દંભ આજે પણ નથી. પૂ. ગુરુદેવના આદર્શોનું ચારિત્ર જીવન મારામાં નથી. પણ એટલું ચોક્કસ કહીશ પૂ. ગુરુદેવ જેવો ઇચ્છતા હતા તેવો સ્વભાવ મને તેમની કૃપાથી મલ્યો છે. તેથી એટલું ચોક્કસ કહીશ જ્યાં જ્યાં ભુલો થઈ. ત્યાં તેના ઑપરેશન થયા અને ભુલો દૂર કરી. અમારી નૈતિકતાને પૂ. ગુરુદેવે પડવા નથી દીધી. જોકે મારા અને ગુરુદેવના સંબંધોમાં તણાવ આવ્યા છે. પરસ્પર ખુબ લગાવ હતો તેના લીધે જ અપેક્ષાઓ પણ ખુબ હતી. મારી કુપાત્રતાના લીધે હું તેમની અપેક્ષાને આસ્થામાં ન ફેરવી શક્યો. છતાંય મારા ગુરુદેવે મને સાચવ્યો છે. તેમની કૃપા ખુબ હતી. મને યાદ છે ભીવંડીથી થાણા તરફના વિહારમાં રસ્તામાં પાણીનો ઘડો ફુટી જાય છે. હવે માત્ર તરપણીમાં થોડું પાણી બચ્યુ હતું. આગ્રહ છતાં ગુરુદેવે ન લીધું. તે પાણીમાંથી અમને થોડું થોડું પાણી આપીને ચઉવિહાર કરાવ્યો. ઘણીવાર પૂ. ગુરુદેવ પાસે અમારી ફરિયાદો વિકૃત રૂપે રજૂ થતી હતી. તેથી અનેક વાર પૂ. ગુરુદેવના ગુસ્સાનો ભોગ બનવાનું થયું છે. ત્યારે પૂ. ગુરુદેવ માટે મનમાં ખટાશ જન્મી છે. છતાં પ્યાર તો સલામત જ હતો. ૨૪૫

Loading...

Page Navigation
1 ... 244 245 246 247 248 249 250