________________
નવસારી તપોવનના ટ્રસ્ટી લલીતભાઈ ધામી અને તપોવન પાછળ આવેલા પ્રાચીન હનુમાન મંદિરના ભક્તો વચ્ચે રસ્તાની બાબતે વિવાદ ચરમસીમાએ પહોંચ્યો. સંસ્થાના હિતને ધ્યાનમાં રાખીને ધામીએ ભક્તો માટે સંસ્થામાં પ્રવેશ અટકાવી દીધો. ધામી ન્યાયની જીદ ઉપર હતા. તો ભક્તો ભાવનાની જીદે ચઢયા. વાત વણસી મારા-મારી સુધી પહોંચી. લલીતભાઈના માથે જોખમ વધી ગયું. તેમને ભુર્ગભમાં ઉતારી દેવાયા. આ વિવાદના સમાચાર પૂ. ગુરુદેવશ્રીને મળ્યા. સરળતાની પ્રતિકૃતિ જેવા ગુરુદેવશ્રી સીધા હનુમાન મંદિર પહોંચે છે. મંદિરમાં ભક્તોનો આક્રોશ ચરમસીમાએ જ હતો. ગુંડાઓ પણ ભક્તો તરીકે હાજર હતા. ચન્દ્રશેખર મહારાજ માંથે ભારે જોખમ હતું. છતાં મંદિરે પહોંચી સીધા જ કલિકાલ સર્વજ્ઞની જેમ પૂ. ગુરુદેવ મહાદેવ સ્તોત્રનો શ્લોક બોલી હનુમાનજીની મૂર્તિને હાથ જોડે છે. વીતરાગતાને નમસ્કાર કરે છે. પૂ. ગુરુદેવની ગીતાર્થતા સભર ઉદારતાથી ભક્તો શાંત પડી ગયા. ત્યારબાદ પૂ. ગુરુદેવ ૩૦ મિનિટનું ઉદ્ધોધન કરે છે અને કહે છે “આપસી સંઘર્ષોમાં આપણે હિન્દુઓ ક્યાં સુધી કપાઈ મરશું ?' જેનો હિન્દુ જ છે હનુમાનજીના સદાચારને જે જૈન જીવનમાં ન ઉતારે તે જૈન નથી. ઉબોધનમાં આગળ મહારાજ કહે છે. હવે આપણે એક થઈએ અને હિન્દુ પ્રજા અને સંસ્કૃતિના રક્ષક બનીએ. લાગણી સભર ઉદ્બોધનથી તમામ ભક્તો ગુરુદેવના ભક્ત બની ગયા. જે ગુંડાઓ ચન્દ્રશેખર મહારાજને મારવા આવ્યા હતા. તે બધા રડતી આંખે માફી માંગે છે અને કહે છે.
અમે આપને ઓળખવામાં ભૂલ્યા' લલીતભાઈ અને ભક્તો વચ્ચે પણ ક્ષમાપના થઈ સંસ્થાના હિતમાં રસ્તો બંધ થયો વર્ષો જુનો વિવાદ શાંત થયો.
૨૦૯
