________________
પારણું કોના હાથે થાય ? તેની ચર્ચા ચાલતી હતી. તે સમયે જ ફેલોશીપ હાઈસ્કૂલમાં એક ગાડી પ્રવેશે છે. શેઠ કસ્તુરભાઈ ઊતરે છે અને સીધા સભામંડપમાં પ્રવેશે છે. લોકો શેઠને જોતાં જ ભાવવિભોર બની જયનાદ કરે છે, અને શેઠ ચંદ્રશેખર મહારાજ પાસે પહોંચે છે. અને વિનંતી કરે છે કે “સાહેબ ! આપના ઉપવાસ મારા કારણે થયા છે. અને પારણું પણ મારા કારણે થયું છે. એવો ઉલ્લેખ ઇતિહાસમાં નોંધાય તે મારી ઇચ્છા છે. તેથી મારી વિનંતી છે કે આ ઐતિહાસિક તપનું પારણું મારા હાથે થાય.” પૂ. ગુરુદેવશ્રી સહર્ષ સંમત થાય છે સકલ સંઘના હજારો માનવો વચ્ચે “જેન જયતિ શાસનમ્"ના ગગનભેદી અવાજો વચ્ચે પારણું સંપન્ન થાય છે. તે સમયના દશ્યો આજે ૪૦ વર્ષ બાદ પણ આંખો સામે તરવરે છે, અને હૈયું છલકાઈ જાય છે. પારણા બાદ સમગ્ર સભા નાચવા લાગે છે. ઉલ્લાસની ચરમસીમાએ યુવાનો અદમ્ય ઉત્સાહમાં આવી ચંદ્રશેખર મહારાજને પોતાના ખભે ઊંચકી લે છે. લગભગ વીસ મિનિટ સુધી આદશ્ય ભજવાતું રહ્યું. અનેક કારણોસર આ ઘટના ઐતિહાસિક બની ગઈ. સમગ્ર ભારતના જૈનસંઘોમાં આ ઉપવાસે એક વિરાટ ચેતનાને ઝંજોળી, આ ચેતના શ્રીસંઘના નવસર્જન માટેની માતા હતી અને તે ચેતનાનો પ્રભાવ આજે પણ જોવા મળે છે. હું અહીં શ્રદ્ધા અને તર્ક સાથે એ વાત નોંધીશ કે “તે ચાલીસ વર્ષ પહેલાં જે આંદોલનો થયા જેના કેન્દ્રમાં મારા ગુરુદેવશ્રી હતા. તે આંદોલન દ્વારા ત્યારે તો ગુરુદેવે ઉજવણી આદિ દ્વારા આવનારાં દૂષણોને રોક્યાં, આ લાભ આંદોલનનો તત્કાલીન હતો. પણ મને કહેવાનું મન થાય છે તે આંદોલનના વાતાવરણમાં યુવાનોના અંતરમાં ધર્મ ખુમારીનાં જે બીજ રોપાયાં છે. તેનાં મીઠાં ફળ આજે પણ શ્રીસંઘોમાં જોવા મળે છે. હાલ ચાલતી તમામ સમ્પ્રવૃત્તિ કે ધર્મ પ્રવૃત્તિના છેડા ચન્દ્રશેખર મહારાજની ૪૦ વર્ષ પહેલાંની જેહાદને અડતા હશે.
૮
)
