________________
૭૧
કર્મભૂમિ અમદાવાદમાં આગમન ...
પૂ. ગુરુદેવશ્રીને મુંબઈનું ભેજવાળુ વાતાવરણ પ્રતિકૂળ હતું. તેથી મુંબઈ છોડી વિહાર શરૂ થાય છે. અને અમદાવાદ લાવવામાં આવે છે.
પૂ. ગુરુદેવને અમદાવાદમાં ચેક અપ માટે સીધા સ્ટર્લિંગ હૉસ્પિટલમાં લઈ જવામાં આવ્યા. ડૉ. સુધીર શાહ ડૉક્ટર તરીકે ઉપચાર કરવાને બદલે પૂ. ગુરુદેવના પરમભક્ત તરીકે આ સેવા હોંશે હોંશે કરતા હતા. ત્યારબાદ પૂ. ગુરુદેવ તપોવનમાં સ્થાયી થઈ ગયા. તપોવનમાં ઉપચારો ચાલતા હતા. મુનિ ધર્મભૂષણવિજય તથા મુનિશીલરક્ષિતવિજય પૂ. ગુરુદેવની તમામ સેવા પૂર્ણ ઉલ્લાસથી કરતા હતા. છતાં પૂ. ગુરુદેવને જેઓ નખશીશ જાણતા હતા તે ઈન્દ્રજિતવિજયની ખોટ દેખાતી હતી. ઈન્દ્રજિતવિજય મુંબઈ હતા ગચ્છાધિપતિની ભલામણથી મારતા વિહારે મુંબઈથી અમદાવાદ પહોંચે છે. આ ત્રણેય મહાત્માઓનો સેવાયજ્ઞ જોરમાં ચાલે છે. આ ઉપરાંત ઉપસ્થિત અન્ય મહાત્માઓ પણ પૂ. ગુરુદેવની તીર્થકર તુલ્ય સેવા કરે છે.
ધીરે ધીરે ગુરુદેવ મૌન થવા લાગ્યા શબ્દને સહારે ભાવ પ્રગટ કરવા પડે તે પણ ગુલામી છે. અને જાણે શબ્દ છોડી માત્ર “પોતાનું અસ્તિત્વ જ ભાવ પ્રગટ કરે તેવું જીવંત ચૈતન્ય પૂ. ગુરુદેવ મેળવતા જાય છે. માત્ર તેમના દર્શનથી હૃદય તૃપ્ત થઈ જાય, તેવી અનુભૂતિ દર્શાનાર્થીઓ ને મળતી હતી.
સન. ૨૦૧૦ની સાલનું ચાતુર્માસ અમદાવાદ તપોવનમાં પસાર કર્યું. શારીરિક ક્ષમતા ક્ષીણ થવા લાગી. છતાંય પ્રભુભક્તિમાં તે જ મસ્તીમાં આવી જતા હતા. અલ્પેશને સાંભળતા સાંભળતા પૂ. ગુરુદેવ આ નાજુક સ્થિતિમાં પણ ભાવવાહી હાથની મુદ્રાઓ કરીને પોતાની અનુભૂતિ અભિવ્યક્ત કરતા.
તપોવનમાં પ્રસન્નતા સમાધિ અને મૌન સાથેના દિવસો પસાર કરતા હતા. પૂ. ગુરુદેવ મુક્ત સાધુતામાં રત હતા. તેઓ એવા ઉદાસીન ભાવમાં જાણે હતા કે “ન તે તપોવનને જાણતા હતા. ન
૧૬૯
