________________
શ્રમણની સરળતા, શેઠની ઉદાતા...
૩૨
નજીકના ભૂતકાળના પ્રસંગોને યાદ કરતાં હૈયું ગદ્ગદ થઈ જાય છે કદાચ આ ઘટના કોઈ જાણતું નહીં હોય.
સમગ્ર આંદોલનમાં “હીરો” તરીકેનો જશ મેળવનાર ચન્દ્રશેખર મહારાજની સરળતા અને નમ્રતાની આભ ઊંચી હતી. શક્તિના હિતકર પરિણામ તો જ આવે જો તે શક્તિ સાથે ગુણ હોય. ચન્દ્રશેખર મહારાજ લશ્કરી મિજાજના સાધુ હતા. શિસ્તના આગ્રહી હોવા છતાં સરળતાના ક્ષેત્રમાં અવ્વલ હતા.
સમગ્ર સમાધાનના મુસદ્દા ઉપર સહી કરવાની બાબત આવી, ત્યારે ઉજવણી સમિતિ તરફથી સહી શેઠે કરી. શ્રમણ સંઘ તરફથી સહી ચન્દ્રશેખર મહારાજે કરી. આ સમાધાનની મુસદ્દાની કલમોમાં એક મહત્ત્વની કલમ હતી “સમાધાનમાં દર્શાવેલી સમય મર્યાદામાં કામ ન થાય તો, અથવા સમાધાનના તેર મુદ્દાની બાબતમાં કો'કવાર મતભેદ ઊભો થાય. એટલે કે ઉજવણી સમિતિ એમ કહે કે “અમે શરત પાળી છે” અને શ્રમણ સંઘ કહે કે “શરતનું પાલન થયું નથી.” આવા વિવાદમાં મધ્યસ્થી તરીકે સાગર સમુદાયના એક ધુરંધર પંન્યાસજી મ.સા.નો નિર્ણય આખરી ગણાશે. આ હતી ચન્દ્રશેખર મહારાજની નમ્રતા અને સરળતા. તો સામા પક્ષે શેઠની ઉદારતા પણ શ્રેષ્ઠ કોટિની દેખાય છે. આ કલમ શેઠે વાંચી અને શેઠે તે કલમમાં નામ બદલી ચન્દ્રશેખર મહારાજનું નામ લખ્યું. પક્ષકાર જ નિર્ણાયક તરીકે માન્ય રાખી શેઠે પોતાની વચન પ્રતિબદ્ધતા સ્પષ્ટ કરી.
શેઠનો આશય એવો હતો કે “જે સાધુ આખા આંદોલનના કર્ણધાર છે. તેમને જ આ સ્થાન મળવું જોઈએ. શેઠના મતભેદ કેટલા બધા નિખાલસ છે તે જોઈ શકાય છે. યાદ રહે શેઠને ચન્દ્રશેખર મહારાજ માટે કોઈ પૂર્વગ્રહ હતો જ નહી બલ્ક આદર હતો. તો ચન્દ્રશેખર મહારાજ પોતાનું નામ ગૌણ કરી જગને તે મેસેજ પાસ કરે છે કે “હું શ્રમણ સંઘનો સૈનિક છું. મારું કામમાત્ર આદેશનું પાલન કરવાનું છે.” યશનો અધિકાર તો આચાર્યનો છે.”
