________________
પ્રાચીનતા ભદ્રબાહુ સુધી * જણાય છે.
આ
વિશેષણની ઝડી લગાવી છે, તેમાં “નાસ્તિક”ને પૂર્ણ સ્થાન હોવા છતાં તે શબ્દનો પ્રયોગ કયાંય થયો નથી.
* જુઓ ! “દવેકાલિક સૂત્રની નિયુકિતની ૭૬ મી ગાથા “ જfwfમળાવ,કિf fજપ વાળા થિ ત્તિ વાળ માથાભારે ના rya" a
આમાં પ્રસ્તુત વિષયને લગતી બીના એ છે કે, નાહિયવાઇને (નાસ્તિકવાદીને) અર્થાત ચાર્વાકને એમ કહેવું કે, “જીવ નથી ' એવું કુશાન જે આત્મા ન હોય તે થવું ન ઘટે. . . .
આ ગાથામાં “નાલ્યિવાઈ' એ નાસ્તિકવાદીનું પ્રાકૃત રૂપ છે. પ્રાકૃતમાં નાસ્તિકનું નાહિય' થાય છે. “આવશ્યકની મલયગિરીય ટીકામા ( આગોદયસમિતિવાળીના ૨૧૮ મે પાને) ભગવાન “ ઋષભદેવ ” સાથેના “ શ્રેયાંસના આઠ ભવોનું વર્ણન આપતાં “વસુદેવહિંડી' ને પાઠ મૂકો છે, જેમાં “મહાબલના એક મિત્રને નાહિયવાઈ(નાસ્તિકવાદી) બતાવ્યો છે, જે આત્મા–પરમાત્મા કંઇ માનતા નથી. “સમરાઈભ્ય–કહા'માં ત્રીજા ભવના પ્રકરણમાં બ્રહ્મદત્તપરિચારક “પિંગકેસ”ને, જે આત્મા–પરમાત્માને અપલાપી છે, હરિભદ્રાચાર્યે “નાહિયવાઈ’ (નાસ્તિકવાદી ) લખ્યો છે. “સુરસુંદરીચરિત્રમાં નવમા પરિચ્છેદમાં ૨૦ મા કાવ્યની અંદર “ કપિલને, જે જીવ સર્વજ્ઞ અને નિર્વાણ
