________________
૮૩
પૂછે છે કે, આ તરૂણ કેણ છે ? ત્યારે ભવદત્ત એકહમજ એને દીક્ષાર્થી તરીકે જાહેર કરે છે ! ભવદત્ત મહારાજની મદશા અહીં સ્પષ્ટ થઈ જાય છે. જરિન ગળે પડવા જેવી વાત! ભાઈની સાથે કંઈ વાત કે ચીત થઈ નથી, દીક્ષા બાબતને સ્વપ્નામાંય ખ્યાલ નથી, છતાં, આ આક્રમણ ! સૂરિજી ભવદેવને તેને ઈરાદે જાણવા પૂછે છે કે, કેમ, દીક્ષા લેવી છે? ત્યારે ભવદેવ, ભાઈ જુઠે ન કરે એટલા સારૂ દીક્ષાની “હા” પાડે છે. પછી સૂરિજી મહારાજ તેને દીક્ષા આપી દે છે, અને તેજ વખતે બીજા બે સાધુઓ સાથે તેને (ભવદેવને) અન્યત્ર વિહાર કરાવી દે છે. એટલા માટે કે રખેને કુટુંબીઓ આવીને એને પાછો ઉઠાવી જાય ! હવે આ તરફ ભવદેવની ગતાગોત ચાલી રહી છે. તેના સગા-સંબન્ધીઓ તેને શેાધવા નિકળે છે. ભવદત્તની પાસે આવીને તેઓ કાલાવાલા કરતા ભવદેવની માગણી કરે છે. તેઓ મહારાજને કહે છે કે–આપની સાથે સાથે તે આવ્યું હતું, અમને મૂકીને પૂછ્યા વગર એ કયાંય જાય એ સંભવ નથી. માટે મહેરબાની કરીને અમને બતાવે ! ભવદેવ ક્યાં છે? ત્યારે ભવદત્ત મહારાજ શેખું-મૃષાપૂર્ણ પરખાવી દે છે કે –“અમને ખબર નથી. જે આવ્યું હતું તેજ સ્વાના થઈ ગયે હતે.” આથી એ બીચારા નિરાશ
