________________
૯૫
ફ્રીક્ષાની ફજેતી કરાવી શાસન–સાહિત્યનાં મહાપાપ બાંધે છે. દીક્ષાને ઉમેદવાર સત્યાગ્રહ કરીને પણ વીલોનાં હદય પીગળાવી શકે છે અને એ રીતે ખુલ્લે આમ વિજયનાદ સાથે દીક્ષા લઈ શકે છે. આનું નામ તે વર દીક્ષા. જે માયકાંગલે ચારી-છુપીથી ભેખ પહેરવા ઉતાવળો થાય છે તે અને તેને ચેરી-છુપીથી ભેખ પહેરાવી દેનારા તેના અહીકણ ગુરૂઓ સમાજનું શું ઉકાળવાના હતા ! શાસનનું શું ભલું કરવાના હતા ! પૂર્વકાળના મહાન સન્તએ બીજાને મુંડવા માટે ક્યારે પણ દેહાદેવ કરી છે કે તેમની સુન્દર ચારિત્ર-સુગન્ધથી ખેંચાઈ સ્વયમેવ “મધુકર” તેમની પાસે દોડ્યા–દેડયા આવતા અને હંકાની ચેટ સાથે દીક્ષા ગ્રહણ કરીને આત્મસાધનમાં ઉજમાળ રહેતા. આજે પણ મહાત્મા ગાંધીજી જેવા પાસે સેંકડો મનુષ્ય વગર બેલાબે–વગર તેડયે શિષ્ય બનવા દોડયા આવે છે અને તેમના એક બેલ પર મેદાને-જંગમાં કુદી પડવા–પિતાનાં પ્રાણુનાં બલિદાન આપવા હસતે ચેહરે તૈયાર થાય છે. ચારિત્રની સાચી સુગન્ધ હોય ત્યાં સંતાડી–ભગાડીને દીક્ષા આપવાનું હીચકારૂં કામ થતું જ નથી. તેમજ ન્હાની ઉમ્મરનાકાચી વયના છોકરાઓને આજના પામર, જક્કી અને અલ્પજ્ઞ સાધુઓ સમજાવીપટાવીને, ફેસલાવી–
