________________
૧૦૨
અનેકાન્તના પૂજારી હંમેશાં સત્યના જિજ્ઞાસુજ હાય. એટલે સામ્પ્રદાયિક દુહ અને મત-દુરાગ્રહ તેનામાં ડાયજ શાના ? જે કેઇમાં એ દ્વેષ! હાય તેણે તે છાંડવાજ જોઇએ અને પેાતાની મધ્યસ્થવ્રુત્તિને ખૂબ કેળવવી જોઇએ અને શુદ્ધ વિચારદૃષ્ટિથી પેાતાના મન્તવ્યના પરામર્શ કરતાં તેમાં પેાતાની ભૂલ જણાય તે તેને ત્યાગ કરવામાં સંકોચ ન રાખતાં ખજાની ખરી જણાતી વાત કબૂલ કરવામાં હ અનુભવાવા જોઇએ. સરવૃત્તિ અને ગુણગ્રાહકતાને ગુણ એ આત્મવિકાસની પ્રથમ ભૂમિકા છે. આત્માના નૈતિક મળની એ જળહળતી જ્યેાત છે.
છેવટે, હાલની સ્થિતિ પર ગુરૂદેવને વિનવીએ કે, મતભેદો હાવા છતાં પરસ્પર ઉત્તર વ્યવહાર રાખી સંગઠન-ખળમાં વિચ્છેદ ન પડવા દેવામાં જ તેમના સાધુત્વની ખરી કિમ્મત છે, મતભેદ છતાં મૈત્રી રાખી શકવાનું વિશાળ સૂત્ર સમજવામાં જેલી ઢીલ ય છે તેમ્ની જ હરકત છે. મતભેદ છતાં પરસ્પર મેળ રાખી કામ કરવાનું ડહાપણુ જે દિવસે ગુરૂદેવ દાખવશે, તે ધન્ય દિવસે સમાજ પેાતાને ખરા તારણહાર મળ્યાના વિપુલ આનન્દ અનુભવશે, અને તે પુનિત ઘડીથી શાસનની જ્વેત ફરી ઝગમગવા માંડશે.
