________________
સ્યાદ્વાદની ઉપયોગિતા છે. જેને ઉપદેશનું રહસ્ય એક જ છે અને તે રાગ-દ્વેષની નિવૃત્તિમાં છે. એ એક જ માત્ર જેના પ્રવચનનું મુખ્ય ધ્યેય છે.”
આ દયેય આજના જૈન ગુરૂઓના જીવનમાં કેટલું રમી રહ્યું છે. જે ગુરૂઓનાં પતાં પગલાં ઠેર ઠેર ઝઘડાની હળી સળગાવી મૂકે, જેમની કજીયાખર મનેદશામાંથી નિકળતાં એકાન્ત-સૂત્ર પ્રવચને ભેળી પ્રજાને ઉશ્કેરી મૂકે અને એવા ભેળાઓને હથિયાર બનાવી જેઓ સામાવર્ગને ગાળે ભાંડવામાં અને ધર્મ–માર્ગના એક પંથીડા ફક્ત પિતાને જ માનવા-મનાવવામાં અને પિતાને ન વાડે વધારવાનું જોર બતાવવામાં બહાદૂરી માને, તેમનાથી અનેકાન્ત-દર્શનને મહિમા પ્રસરવાની આશા શી રીતે રાખી શકાય ?
કદાહના ઘોર અંધારામાં આથડતા અને ઈષ્યદ્વેષની ભઠ્ઠીમાં સેકાતા “સાધુઓ” પિતે જ દુર્ગતિમાં ધસી રહ્યા હોય તે બીજાનું શું ભલું કરી શકવાના હતા ! એવા કમનસીબ ગુરૂએ હમેશાં દુનિયાને શ્રાપરૂપ જ લેખાયા છે. - ' દરેક સમજદાર આજે ચેખું જોઈ રહ્યો છે કે, આજના સમાજમાં ચાલી સહેલા ધાર્મિક