________________
૭૧
તે ! પણ મારી નમ્ર બુદ્ધિ તે એમ કહે છે કે, લીલેવરીને સમારી, સુકવી, ભરી રાખીને જીવ– જતુઓનું “અધિકરણ-શસ્ત્ર બનાવનાર, તેમજ તેની પાછળ મોહ-મૂચ્છને પોષનાર અને પછી તિથિએ લીલોતરીને બદલે તેને ઉપયોગ કરવામાં
ઔચિત્ય માનનારના કરતાં તિથિએ ખપપુરતી તાજી લીલોતરી લાવીને ઉપયોગ કરનાર છે દેશી છે.
વ્યવહારૂ દષ્ટિએ જોઈ શકાય છે કે એક લીલોતરી-ભક્ષક રાજ પાશેર લીલોતરી બજારમાંથી લાવી આરોગે છે, અને બીજો, જે સુકવણી–પ્રિય છે, તેને પણ રોજ તેટલીજ (પાશેર) સુકવણની દરકાર પડે છે. હવે, આ રીતે એક મહીનામાં એ બનેમાં લીલેતરીને વધારે વિરાધક કેણુ સિદ્ધ થાય ? લીલોતરીભક્ષકથી મહીનામાં છલા શેરની વિરાધના થશે, જ્યારે સુકવણું–ભક્ષકથી તેથી પ્રાચે ત્રણ-ચાર ગણું લીલોતરીની વિરાધના થશે ત્યારે તેના મોઢામાં શા શેર પડશે. કેમ, નહિ વારૂ ! ત્યારે વધુ વિરાધક કેણુ? સુકવણું–ભક્ષકજ કે !
સમાજની મનેદશા તે આજે એવી બની ગયેલી જેવાય છે કે, વેપાર-ધન્ધામાં હડહડતાં જુઠાણાં હાંકનાર તરફ પ્રાયે એટલી છૂણા નહિ છૂટે, જેટલી, તિથિએ લીલોતરી કે બટાટા-ડુંગળી ખાનાર
