________________
श्री तपगच्छ
तेओश्रीनो जन्म पंजाब खाते शीयालकोट नगरमां सं. १८८६ मा ओसवाल ज्ञातिमां थयो हतो. तेमना पितानुं नाम सुखशा अने मातानुं नाम बकोरबाई हतुं. तेओश्रीनुं नाम मूलचंद हतुं. मातापितादि ढुंढकमतना अनुयायी होवाथी तेमज नानपणथी स्थानकमार्गी साधुना संसर्गमां आववाथी तेमनी इच्छा वैराग्य धारण करवानी थई. चौद वर्ष सुधी व्यावहारिक ज्ञान मेळव्या पछी तेओए दीक्षा लेबानो पोतानो विचार जाहेर को. श्री बुटेरायजी महाराजनी कीर्ति चोतरफ प्रसरेली हती. वि. सं. १९०२ मा तेमणे तेमनी पासे दीक्षा धारण करी, श्री बुटेरायजी महाराजने स्थानकमार्गी धर्म परथी श्रद्धा उटी गई हती. तेथी तेमणे पोताना शिष्य श्री मूलचंदजी महाराज साथे संवेगी दीक्षा धारण करी. आ पछी आठ वर्ष सुधी पंजाबमां सद्धर्मनो प्रचार करी तेओ गूजरातमां आव्या. सं. १९१२ मां श्री मणिविजयजी दादा पासे बराबर शुद्ध दीक्षा लीथी. बुटेरायजी महाराज श्री मणिविजयजी दादाना शिष्य बन्या, अने मूलचंदजी महाराज मुक्तिविजयजी नाम धारण करी तेमना शिष्य बन्या.
सं. १९१२नुं चतुर्मास अमदावादमा कयु. आ वेळा नगरशेठ प्रेमामाईनुं तमाम कुटुम्ब तेमनुं रागी बन्यु. तेमज नगरशेट हेमाभाईनां बहेन उजमव्हेने व्याख्यानवाणी माटे पोताना मकानने विशाळ करी उपाश्रय तरीके आप्यु. श्री बुटेरायजी महाराजनी वृद्धावस्था होवाथी तेओ अमदावादमां ज रहेवा लाग्या. अहीं ज तेमणे गुरुमहाराजना नामथी श्री वृद्धिचंद्रजी, आत्मारामजी तथा बीजा २० साधुओने दीक्षा आपी. जोतजोतामां लगभग पोगो सो साधुनो समुदाय वधी गयो. पण तेमणे जेटली दीक्षाओ आपी ते बीजाना नामथी ज आपी. पोते शिष्यमोहमां कदी न फसाया.
तेमनी अपूर्व प्रतिभा अने विद्वता निहाळी श्री दयाविमळजी महाराजे सं. १९२३ मां योगोद्वहन करावी गणी पद आप्यु. अने आथी बधा साधुओने वडा दीक्षा पण तेओज आपता. आ वखते आखा समुदायमां गणी पद पर तेओ एकला ज हता ने तेओनी आज्ञा नीचे श्रीवृद्धिचंद्रजी, श्री आत्मारामजी, श्री झवेरसागरजी वगेरे रहेता.
सं. १९२१ मां मुहपत्ति माटेनी चर्चा नीकळी. मूलचंदजी महाराजे शेठ दलपतभाई भगुभाई पासे सभा भरावी ते पक्षने हरायो. आ वेळा शान्तिसागरजीए चर्चा उपाडी ने तेने पण शासन माटे अहितकर्ता समजी नगरशेट प्रेमाभाई द्वारा दबावी दीधी. गुरुमहाराजना स्वर्गवास पछी तेगणे समुदायतुं सुकान अपूर्व बुद्धिमत्ताथी जाळवी राख्यु हतुं. तेमनी आणा लोपवानी कोई स्वप्ने पण कल्पना न करतुं. तेओश्रीए ९० जणाने दीक्षा आपी, पण पोताना शिष्य तो पांच ज बनाव्या. आवी तो निराभिमानता ! यतिवर्गनी अनिष्ट सत्ताने पण तेमणे अपूर्व प्रतिभाथी तोडी नाखो हती, शासनना तेओ अग्रणी मनाता अने बधे तेमनी एक छत्रछाया पथराई रहेती हती.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
