________________
ભરોસર-બાહુબલી સજઝાય
૧૭૧
મોકલ્યો. શ્રીઅભયકુમારે વળતી ભેટ તરીકે આદ્રકુમારને જિનેશ્વર પરમાત્માની પ્રતિમા મોકલી. ,
પ્રતિમાની વીતરાગી મુદ્રા જોતાં જ તેમને આત્મજ્ઞાન લાધ્યું, સૂતેલો આત્મા જાગ્યો, “આવું ક્યાંક જોયું છે !” એમ વિચારતાં જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. પૂર્વજન્મની આરાધના અને વિરાધના યાદ આવી. મનમાં એક તીવ્ર ઝંખના જાગી કે ક્યારે આ અનાર્ય દેશ છોડું, બંધનો તોડું અને સર્વવિરતિ પામું. કુનેહથી તેમણે પિતાની કડક ચોકીમાંથી છૂટી અનાર્ય દેશનો ત્યાગ કર્યો. માર્ગમાં એમને ગોશાળો મળ્યો, પાખંડીઓ મળ્યા, તાપસો મળ્યા. બધાએ અટકાવ્યા, પણ નિર્મળ વૈરાગ્યવાળા આદ્રકુમારે સૌને નિરુત્તર કરી વિરપ્રભુના ચરણે જઈ સંયમ સ્વીકાર્યું.
વર્ષો સુધી દીક્ષા પાળ્યા પછી, ભોગાવલી કર્મનો ઉદય થતાં આદ્રકુમારને ફરી સંસારવાસ સ્વીકારવો પડ્યો. પત્નીના સ્નેહબંધનથી છૂટ્યા ત્યાં તેમને બાળકના સ્નેહબંધને ફસાવી દીધા. કર્મની પરવશતાને કારણે આમ ને આમ તેઓને ૨૪ વર્ષ સંસારમાં રહેવું પડ્યું. છેલ્લે ફરી દીક્ષા લઈ, અનેકને પ્રતિબોધ પમાડી, કર્મ ખપાવી મોક્ષે ગયા.
હે મુનિવર ! કર્મના કારણે આપને સ્નેહ બંધનમાં બંધાવું પડ્યું, પણ કર્મ પુર્ણ થતાં આપ તેનેં આસાનીથી તોડી પણ ‘શક્યા. આપને ભાવપૂર્વક પ્રણામ કરી, અમે પણ આપ જેવી
શક્તિ ઇચ્છીએ છીએ.” ૪૨. દેપારી 4 - અને શ્રી દઢપ્રહારી કરેલા પાપનો તીવ્ર પશ્ચાત્તાપ, કરેલા પાપથી છૂટવા જે પણ કરવું પડે તે કરવાની તૈયારી અને પ્રતિકૂળ પરિસ્થિતિની વચ્ચે રહીને પણ એની અસરથી બચીને સમતાની સિદ્ધિ; આ બધા ગુણોએ દઢપ્રહારી જેવા દુરાચારી અને અત્યાચારીને પણ કેવળજ્ઞાન અપાવ્યું હતું.
દઢપ્રહારી, યજ્ઞદત્ત બ્રાહ્મણના પુત્ર હતા, પણ કુસંગથી બગડી કુખ્યાત ચોરલૂંટારા બન્યા હતા. અનેકની હત્યા કરવી તેમના માટે રમત વાત હતી. એકવાર લૂંટ ચલાવતાં તેમણે બ્રાહ્મણ, સ્ત્રી, સ્ત્રીના ગર્ભનું બાળક અને ગાયની હત્યા કરી.
જ્યારે સ્ત્રીની હત્યા કરી ત્યારે ગર્ભના પણ બે ટુકડા થઈ ગયા. વેલડીના પાનની જેમ તરફડતું બાળક બહાર પડ્યું. આવી રીતે તરફડતા ગર્ભને જોઈ દયા વગરના
