Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 17

१०
सुपासना-रिअस्मि
इय सोऊणं नमिउं च केवलिं इह समागया अम्हे । तुह सम्मत्तपवत्तणहेडं जेणम्ह तुज्झ कुले ॥ ११८ ॥ हु होइ दुल्हो नरवरिंद ! जिणधम्मो । समयम्मि जं इमस्सवि तं भणियं मूलबीयात ॥ ११९ ॥
पन्ना
अपरं च,
अम्हाणं न हु दूमइ इण्हिं चवर्णपि देवलोगाओ । अविरइबहुलाओ, तुह कुलम्मि जायाण जं भणियं ॥१२०॥ सावयकुलं कुलाणं निग्गंथं पवयणं पवयणाणं । दाणाणमभयदाणं समाहिमरणं च मरणाणं ॥ १२१ ॥ ता तुम्हकुलुप्पन्ना सम्मं पडिवज्जिऊण जिप्राधम्मं । पुव्वं पिव सम्गसिरीए भायणं होम्ह नहु चोज्जं ॥ १२२ ॥ अह सहरिसो नरिंदो तयभिमुहं भणइ कँहह कह पुत्रि । जिणधम्मासेवाए पत्ता देवत्तणं तुब्भे ? ॥ १२३॥ तेहिं नियचरियं जइवि न जुत्तं कहेउमम्हाण । तहवि तुह पत्थणाए साहिज्जइ, कहइ ताणेगो ॥ १२४॥ निम्मलफलिहसिलायलविसालसालग्गभग्गरविमग्गं । आसि इह भरहभूमीए भूसणं कणयकूडपुरं ।। १२५ ।। तत्थ निवसे सिट्टी उरगरिट्ठो विसिद्वगुणजुत्तो । नामेणं जिणचंदो जनमाणसरायहंसोव्व ॥ १२६ ॥ सीलवई नाणं सीलालंकारसालिणी तस्स । भज्जा निरुवमविणयप्पमुक्खगुणजणियजणचोज्जा ॥१२७॥ तीसे पुत्तत्तणं संजाओ हं उवाइयसएहिं । अहिगयकलाकलावो कमेण तारुण्णमणुपत्तो ॥ १२८ ॥ अह णिचंदो सिट्टी कुटुंबसामित्तयम्पि में ठविडं । जिणभणियधम्ममग्गाणुसारओ मरणमावन्नो ॥ १२९ ॥ व्रहदूमिओ हं तसियमग्गमणुचरामि परं । धम्मम्मि पमायंतो घर चिंतावावडत्तेण ॥१३०॥
इति श्रुत्वा नत्वा च केवलिनमिह समागतावावाम् । तव सम्यक्त्वप्रवर्तन हेतोर्येनावयोस्तव कुले ॥११८॥ उत्पन्नयोर्न खलु भवेद् दुर्लभो नरवरेन्द्र ! जिनधर्मः । समये यदस्यापि तद् भणितं मूल बीजमिति ॥ ११९ ॥ अपरञ्च,
1
आवयोर्न खलु दावयतीदानीं च्यवनमपि देवलोकात् | अविरतिबहुलात्, तव कुले जातयोर्यद् भणितम्॥ १२० ॥ श्रावककुलं कुलानां नैग्रन्थं प्रवचनं प्रवचनानाम् । दानानामभयदानं समाधिमरणं च मरणानाम् ॥ १२१ ॥ तस्माद्युष्मत्कुलोत्पन्नौ सम्यक् प्रतिपद्य जिनधर्मम् । पूर्वमिव स्वर्गश्रिया भाजनं भविष्यावो न खल्वाश्चर्यम्॥१२२॥ अथ सहर्षो नरेन्द्रस्तदभिमुखं भणति कथयतं कथं पूर्वम् | जिनधर्मासेवया प्राप्तौ देवत्वं युवाम् १ ॥ १२३॥ तौ भणतो निजचरितं यद्यपि न युक्तं कथयितुमावयोः । तथापि तव प्रार्थनया कथ्यते, कथयति तयोरेकः ॥ १२४॥ निर्मलस्फटिकशिलातलविशालशालाग्रभग्नर विमार्गम् । आसीदिह भरतभूमेर्भूषणं कनककूटपुरम् ॥१२५॥ तत्र निवसति श्रेष्ठी पौरगरिष्ठो विशिष्टगुणयुक्तः । नाम्ना जिनचन्द्रो जनमानसराजहंस इव ॥ १२६ ॥ शीलवती नाम्ना शीलालङ्कारशालिनी तस्य । भार्या निरुपमविनयप्रमुखगुणजनितजनाश्चर्या ॥ १२७॥ तस्याः पुत्रत्वेन संजातोऽहमुपयाचितशतैः । अधिगतकलाकलापः क्रमेण तारुण्यमनुप्राप्तः ॥१२८॥ अथ जिनचन्द्रः श्रेष्ठी कुटुम्बस्वामित्वे मां स्थापयित्वा । जिनभणितधर्ममार्गानुसारतो मरणमापन्नः ॥ १२९॥ तद्विरदावितोऽहं तद्दर्शितमार्गमनुचरामि परम् । धर्मे माद्यन् गृह चिन्ताव्यापृतत्वेन ॥ १३० ॥
१ क. हुम्छ । २. कह कहूं। ३ ख भणिहिं, ग. भणहि । ४क. ग. संठ ।