Story Of Merchant Champaka

Author(s): Johannes Hertel
Publisher: Johannes Hertel

Page 23

(I.) Story of Merchant Campalea.
23 रपि क्षणं गीतकाव्यादिगोष्ठी जाता । वृद्धिदत्तस्तस्य' चातुर्य रूपं सौभाग्यं च दृष्ट्वा" दध्यौ । एवंविधश्चेन्मत्पुत्र्या" वरः स्वात् । तदा वरम् । ततः पृच्छाम्य, कुलनामवंशस्थानादि । अथ चाप्रावीत् । चम्पको ऽपि मौग्ध्यात्सर्वं यथास्थितमेव वृद्धापाधै ज्ञातं कथयामास । वृद्धिदत्तो" दध्यौ । अहह । स एवायं मल्लक्ष्मीभोकृत्वेन यो देव्या18 प्रोक्तः । मया तदा भयव्याकुलत्वेन भाव्यवशाहास्येव विनाशिता । न पुनरुदरविदारणादिना" पृथक्कृत्य तथा गर्भः । ततो ऽयं सांप्रतमीदृम्वया जातः । न विनष्टमद्यापि किमपि । अधुनावासी मु. साध: । विशालायां पुनर्गतः प्रभूतसुहृत्संपत्त्या दुःसाधो भावी । कः पुनर्नुहत्यादौ दोषः । अग्रे ऽप्यस्य जनन्या" हत्यास्ति । ततः कर्दम: कर्दमाय मिलतु । मलिनपरिधानस्य मलिनमुत्तरीयं भवतु । संप्रत्येव केनापि कपटेना, मारयामि ।
इति ध्यात्वा चम्पकं प्राह' । वत्स । वं मम पार्श्व एव तिष्ठ । स्वल्पैरेव दिनस्तव बहुवर्णकोटिलाभो भावी । पञ्चादपि स्वपुरं गच्छेः । चम्पायर्या बहनि वस्तूनि मजिष्ठादोनि प्रचुरत्वेनाल्पार्धाणि सन्ति । अत्र तु तानि महार्घाणि । त्वं यात्वा मम धातुलेखमर्पयेः । स तुभ्यं तानि दास्यति । त्वयात्रानीय तानि विक्रेतव्यानि । वत्स । सुवर्णकोटिाभो' भावी । अर्ध लाभस्थ तव । अर्ध मम । अचार्थे मम सत्वगीया" । अन्येषां यदि कथ्यते । तदा ते वञ्चनापराः । स्वयं चेत्तत्र यामि । तदात्र महे" स्वजना रुष्यन्ति । इत्युक्ते ५०लक्षस्वर्णलाभाशया" जहर्ष चम्पकः । ततो द्वावपि वैवाहिकमण्डपे भुक्तौ ।
अथ दुरात्मनानेन महाजनसमक्षमहं भृशं विगोपितः । असभ्यवाग्भिरत्यन्तं न्यकृतात्मनो मर्माणि प्रकटीकतानि । तत उपायेन तत्र प्रेष्यमाणो ऽस्ति । भवता तवागतमात्र एव सौधख पाश्चात्यापवरके प्रच्छन्नं हत्वा कूपे ऽसौ क्षेप्तव्य: । प्रभाते चैतत्स्वरूपं ज्ञापयितुं साभिज्ञानं को ऽपि जन: प्रेष्यः । त्वया वा शीघ्रमागम्यम इति स्वधातुः साधुदत्तनाम्नो योग्यं लेख लिखित्वा मुद्रयित्वा च चम्पकाय समार्पयत् ।
सो ऽपि बहुलक्षस्वर्णलाभाय सोत्सुकश्चम्पायां' जगाम । प्रविवेश' तस्य सौधम् । रथादुत्तीर्य को ऽपि' कुचापि' प्रयात: । श्रेष्ठिरोहि
50
1