Rajprashniya Sutra Part 01

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 648

सुबोधिनी टीका सू. ९२ सूर्याभदेवस्य कार्यक्रमवर्णनम् नियास्थ पुष्पारोहणं माल्यारोहण गन्धारोहण चूर्गारोहणं वर्षारोहणं वत्रा रोहणम् आभरणारोहगं च करोति । कृत्वा-भास झावमत्त विपुलवृत्तेप्रलस्चितमाल्यदामकलापम्-तत्र आसक्तः-भूमिलग्न: अवनक्तः उपरिलग्नश्च वृत्तःवर्नुलः प्रलम्बमान: प्रलम्बितो माल्यदामकलापो यत्र तद्यथा स्यात्तथा जिन. प्रतिमाः करोति, कृत्वा कचग्रह गृहोतकरतलपभ्रष्टविषमुक्तेन-कचग्रह:कचानां केशानां ग्रहणं कचग्रहः तद्वद् गृहोत तथा-करतलाद् विप्रमुक्त त्यक्त सत् प्रभ्रष्टम्= विकीग तेन, 'विप्रमुक्त' शब्दम्याप त्वात्परनिपातः, एवंविधेन दशाईवणेन-पञ्चवर्णेन कुसुमेन पुष्पेण मुक्तपुष्पपुञ्जोपचारकलितमुत्तानांमुत्कलितानाम्-अग्रथितानां पुष्पाणां यः पुञ्जा-समूहः, तत्कृतो य उपचारः, तेन फलित-युक्त यथा स्यात्तथा करोति, कृत्वा जिनमतिमानां पुरतः अग्रे अच्छे-शुधः श्लक्ष्णैः चिकणैः रजतमयैः-रूप्यमयैः अच्छरसा. तन्दुलैः-अच्छरसा-शुद्धभूमिः, तत्रोत्पन्नस्तन्दुलैः अष्टाष्टमङ्गलानि आलि. ग्वनि-विन्यस्यति. तद्यथा स्वस्तिक यावद् दर्पणन तदनन्तरं खलु चन्द्रप्रभवत्र वैडूयो विमलदण्डाम्-चन्द्रमभं वजं वैर्य च रत्नानि, तन्मयो विमलो-निर्मलो दण्डो यस्याः सा तथा तान् तथा-काञ्चनमणिरत्नभक्तिचित्रां-काश्चनस्य मणीनां रत्नानां च या भक्तिः रचना विशेषः तया चित्रां-विविधरूायुक्ता तथा कालागुरुपवरकुन्दुरुष्कतुरुष्कधूपमसरद्गन्धोत्तमानुविद्धाम् - कालागुरु:कृष्णागुरुः प्रवरकुन्दुरुष्क' चीडाभिधानगन्धद्रव्यविशेषः, तुरुक-सिल्लकाभिधानगन्धद्रविशेषः, धूप अनेकसुगन्धिद्रव्यसयोगजनितः, एतेषां यः प्रसरन् उत्तमो गन्धस्तेन अनुविद्धां-युक्त चि धूपवर्ति धूपवर्तिकां विनिमुश्चन्त परित्यजन्त वैडूर्य मयंकडुच्छुक प्रगृह्य-पकर्षेण गृहीत्वा प्रयत्नेन-प्रयत्नपूर्वक जिनवरेभ्यः कामदेवप्रतिमाभ्यो धूप दत्त्वा, अष्टशतविशुद्धग्रन्थयुक्त:अष्टशतसंख्यका ये विशुद्धाः काव्यदोषरहिता ग्रन्या:-लोकरुणास्तयुक्तास्तैः, तथा-अर्थयुक्तैः अपूर्वार्थयुक्तैः अपुनरुक्तः पुनरुक्तिपदोपरहितैः महारत्तैःमहान्ति वृत्तानि दण्डकादिरूपाणि येषु तानि तथोक्तैः स्तुतिकाव्यैः-संस्तौति, संस्तुत्य सप्ताष्टपदान प्रत्यवष्वकते-पश्चाद्गच्छति, प्रत्यवध्वष्क्य वाम जानु कर्षति पश्चान्नयति, कृष्ट्वा पश्चान्नीत्वा दक्षिण जानु धरणितले निहत्य-स्थापयित्वा विकृत्वा वारत्रय मूर्धान-मस्तक धरणितले निपातयति-अवनमयति निपात्य अवनमय्य मूर्दानम् ईपत प्रत्युन्नमयति-ऊर्वीकरोति, प्रत्युन्नमय्य करतलपरिगृहीत' शिर आवत मस्तके अञ्जलिं कृत्वा एवंम्यक्ष्यमाण वचनम् अवादीत् उक्तवान् (१) ॥ म. ९२ ॥