Pravachan Pariksha Part 01

Author(s): Dharmsagar,
Publisher: Rushabhdev Kesarimal Jain Shwetambar Sanstha

Page 435

श्रीप्रकचनपरीक्षा ४विश्रामे ॥४०॥
hoursuit AHMANISTANTS
व्यवच्छेदः
IS THE
धानममीषां दर्शनं, यत एवमतो मागतः स्थिता एव ता गच्छन्ति, उमयं च-कायिकीसंज्ञारूपं यतनया कुर्यात् , कापुनयतनेति चेदुच्यते,यत्रैकः कायिकसंज्ञां व्युत्सृजति तत्र सर्वेऽपि तिष्ठन्ति,तथा स्थितांश्च तान् दृष्ट्वा संयत्योऽपि नाग्रतः समागच्छेयुः,ता अपि पृष्ठत एव शरीरचिन्तां कुर्वन्तीतिगतंगछम्यानयनमितिद्वारं । इति बृहत्कल्पभाष्यवृत्तिप्रथमग्वण्डे प्रथमोद्देशकप्रान्ते। एवं व्यवहारवृत्तावपि बोध्या नथा-पहगमणवसहिआहारसुअणथंडिल्लविहिपरिट्टवणं। नायरइ नेव जाणइ अजावट्टावणं चेव॥१॥ इति श्रीउपदेशमालायां,अत्रार्यिकावर्तनं वपिनं न जानात्यनेन प्रकारेणार्थिकया प्रवर्तनीय, प्रामादौ स्थितौ गमने च मम्यगाचारपरिज्ञानशून्यः प्रवर्तमानः पावस्थो भण्यते इत्यर्थः, यस्तु जानाति स तु प्रागुक्तविधिना ग्रामादौ बिहरन् साध्वीमिः सहापि जिनाज्ञाराधको बोध्यः। न पुनः स्वनिश्रिताः माध्व्य एकाकिन्यो भ्रमन्ति, म्वयं च तद्विरहितो ग्रामादौ यात्यायाति चेत्यादि। आगमोक्तविधिना शरीरचिन्तानिमित्तमपि बहिगमनं साधीनामनुचितं, कथं स्वेच्छया तासां ग्रामानुग्रामविहारकरणमुचितमिति सूक्ष्मधिया पर्यालोच्य ।। नन्वेवं विहारकरणविधिरपि साध्वीनामेवागमे भणितस्तामामेवानार्यलोकेभ्यः शीलखण्डनादिभयसंभवात् , कुपाक्षिकवेषधारिणीनां तु सम्यक्त्वस्याभावेन शीलगुणलेशस्याप्यभावान तासां शीलखण्डनादिभयमिति स्वेच्छयाऽपि ग्रामानु-10) ग्रामपरिभ्रमणेऽपि न कश्चिद्दोषः, तथा च सिद्धान्तसम्मतिप्रदर्शने किं प्रयोजनमितिचेत् , सत्यं, नहि वयं कुपाक्षिकवेषधरास्तद्वेपधारिणीमिः सह परिभ्रमन्त्वितिधिया सिद्धान्तसम्मतिं दर्शयामः, किंतु तद्वचसा मुग्धजनानां शङ्कापातकं यत्तत्पराकरणमेव प्रयोजनमिति गाथार्थः ॥९७॥ अथ पुनरपि न्यूनमुत्सूत्रमाह--
अहुणा मामविहारं बुच्छिन्नं भणड छिन्नसन्नो आ। जिणदत्तो जिणदत्तोवएसपरमत्थममुणंतो ।।९८॥
M
HISHITE THEAmarnalitate HaHARITAMARHATHISES
CAMERA
४०१॥
ayed
1.
in Education tembon