Pravachan Pariksha Part 01

Author(s): Dharmsagar,
Publisher: Rushabhdev Kesarimal Jain Shwetambar Sanstha

Page 480

श्रीप्रवचनपरीक्षा ५ विश्रामे
||४४६||
| लोकोत्तरमिध्यात्ववासितो भवेत्तदा पुनर्जन्मान्तरेऽपि दुर्लभबोधिः स्याद् अतः सर्वेषामप्यस्पृश्य इतिगाथार्थः ॥ ३१ ॥ अथ सुग्धजनत्रासकं कुपाक्षिकवचनं यथा-
जो पुण पुत्थं तित्थं अहवा पुत्थेण नित्यमुद्धरिअं । इच्चाई बुचतो पावेसुडवणारिओ णेओ ||३२||
यः पुनः कश्चित्कुपाक्षिको लुम्पाकादि तीर्थं पुस्तकं मन्यते, यतः पुस्तकपरंपरयैव सम्यग्मार्गावाप्तिः स्यात्, किं तीर्थेन प्रयोजन| मित्यभिप्रायवानित्यर्थः, अथवा पुस्तकेन तीर्थमुद्धृतं, व्युच्छिन्नमपि तीर्थं पुस्तकं सिद्धान्त पुस्तकमवाप्य प्रादुष्कृतमस्माभिरित्यादि | वाणः पापेष्वपि यावन्तः पापात्मानस्तेष्वपि अनार्यो--नीचो ज्ञेयो, यतस्तथा वक्ता महानृतवादी, स च सर्वपापेभ्योऽप्यधमो भवति, यदुक्तं - "एकत्रासत्यजं पापं पापं निश्शेषमेकतः । द्वयोस्तुलाविधृतयोराद्यमेवातिरिच्यते ॥ १॥" इत्यादि योगशास्त्रवृत्तौ, | तीर्थे च व्युच्छिन्नं तीर्थकरमन्तरेणास्तां पुस्तकादि केवलिनाऽपि प्रादुष्कर्तुमशक्यं, तीर्थव्यवस्थापनेन च तीर्थकराधिक्यप्रसङ्गादिति | गाथार्थः ||३२|| अधानृतत्वमेव स्पष्टयति
जह सवर्ण मोकग्वंगं भणिअं तह क्षेत्र कत्थई पुत्थं । जं तं पुरिसायत्तं पुरिसोऽवि परंपरायत्तो ||३३|| यथा श्रवणं-धर्मश्रुतिर्मोक्षानं भणितं यदागमः “ चत्तारि परमंगाणि, दुल्लहाणि अ जंतुणो । माणुसतं सुई सद्धा, संजमंमि अ वीरिअं ॥ १॥” इति श्रीउत्त०९५ तथा कुत्रचित् - क्वाप्यागमे पुस्तकं नैत्र-नोक्तमेव, तत्र हेतुमाह- 'जंत'न्ति यद्यस्मात् तत्पुस्तकं पुरुषायत्तं पुरुपपरतन्त्रं, आस्तां वाचनं, लिखनमपि पुरुषमन्तरेण न स्यात्, तथा च लिखनं शोधनं वाचनं चेति त्रितयमपि पुरुपायतं, नहि पुरुषनिरपेक्षं पुस्तकं किंचिदपि स्वानुरूपं पुस्तकं जनयति, नवा शोधयति वाचयति चेति, कथं पुस्तकपरम्परा धर्म
चतुर्थी
पर्युषणा
||४४६ ॥