Prachin Gujarati Sahityama Vrutta Rachna

Author(s): Bhogilal Jaychand Sandesara
Publisher: Gujarat Varnacular Society Ahmedabad

Page 48

૩૮ ]
પ્રા. . સાહિત્યમાં વૃત્તરચના
તેમાં મળતાં હાઈ સત્તરમાં શતકના અંતભાગમાં તેને મૂકી શકાય. કથાભાગ અવિચ્છિન્ન રહે તેવી રીતે, બનતા સંક્ષેપમાં, આ કાવ્યના રસાસ્વાદ કરીએ
( ભુજગપ્રયાત ) મહીમંડલિં જે સિં કૃષ્ણ સાની, હતી સુન્દરી ગર્ભિણી નારી તેની, જણ્યું. તેયેિ કન્યકારત્ન સારું, કુલાં કૌતુકે નામ તેનું વિચાર્યું. ( શાલિની )
દા'ડે દા'ડે વાધતી જાય ફૂલાં, તે દેખીનિં કામિનીયૂથ ભૂલ્યાં; તિમં વસ્ દીકરી, યેાગ્ય નાહ, બાપે કીધૂ સદ્ય તેનુ વિવાહ.
×
માસે દિને તેડવા દી'ર આવ્યા, સાથે થેડાં વસ્ત્ર ખેચ્યાર લાવ્યેા; ખાાં લાડૂ મિષ્ટ પાત્ર કીધાં, આરાગીનેિ સર્વ તામ્બૂલ લીધાં. ખીજે દા'ડે ક્રૂર ખેાલ્યાઃ વલાવૂ. ભાભીને તાં આજ વ્હેલાં ચલાવૂ; નાખે। કન્યા પ્રેમ સંધે વિચારી જાણે ભાઇ વાટ
જોશે અમારી.
*
×
X
માથું ગૂંથી એઢવા ધાટ દીધુ, ભાલે ક ચંદ્રમા પૂર્ણ કીધું; પે'રીને તાં સેાલ શૃંગાર આવી, ડાહી ખેટી બાપને ચિત્ત ભાવી.