Prachin Gujarati Sahityama Vrutta Rachna

Author(s): Bhogilal Jaychand Sandesara
Publisher: Gujarat Varnacular Society Ahmedabad

Page 60

૫૦ ]
પ્રા. શૂ. સાહિત્યમાં વૃત્તરચના
યશેાદા તથા દેવકી સૌખ્ય પાંમ્યાં ત્રજે. રાધિકા યે થકી પૂર્ણ ôમ્યાં, વસે તે ઇંડાં ગાપિકાને વિહારી,
ભો ડાકુરે ઠાકુરે શ્રીમુરારિ. જરાસિંધ સાથેિ ઘણા દૈત્ય માર્યાં, મુકુન્દિ મહાવૈરિવ દૈત્ય તાર્યાં, વસે તે ઈંડાં કૃષ્ણ કાલીનાગ તે શ્રીહરિ વસ્ય કીધા, નદીનિં તામાં કાલદાવાગ્નિ પીધેા, વસે તે હાં,
ક’સાન્તકારી—ભક્તે ૨
ભક્ત રાખ્યા. ઉગારી—ભક્તે ૩
વંદાવન્યથી દાઝતી ગાય રાખી, પીધેા વહ્નિ, તે દેવતા સ સાખી, વસે તે ઇહાં
૧
પૂતનાપ્રાણહારી—ભો ?
રાવિ અંગ કાપ્યાં,
જરાસંધનાં
શ્રીહરિ રાવારિ—ભો॰ ૫
સતી દ્રુપદીનેિં બદૂ ચીર આપ્યાં, વિસ તે ડાં સુધન્વા ઉગાર્યાં હરીએ કઢાંથૈ, નથી વેગલા કૃષ્ણજી વૈવાંચ્, વિસ તે ઇહાં નાથજી શૈલધારી—ભજો હું ગ્રહી વસનિ ધિન પેાતા વિધાતા, રચ્યાં તે હતાં હેત આંણિ સમાતા, વિસ તે ઇંડાં ચૌદ લોકાધિકારી-—ભો છ થયે। વ્યાધ વૈકુંઠના મુખ્ય વાસી પ્રભૌ નામથી, કાં ભમા પુર કાશી? રહિં તે ડાં પાપકા નારી તારી—ભજો ૮ નિવાસિ વસિ થામણિ મુખ્ય ગામ્યિ,
કીધિ છિ ક્રીપા વંશશિન પૂર્ણ રામેં,