________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
पर
પિતાના આત્માને ન અનુભવે છે તે એક જાતને ઉપદેશકને ધ ગણાય, તેથી આત્માની વિશુદ્ધિમાં અંશ માત્ર આગળ ગમન કરી શકાતું નથી. ગુરૂની સેવા ભક્તિ કરી આશીર્વાદ પૂર્વક જે જ્ઞાન મેળવેલું હોય છે તે દશાથી કદાપિ પતિત થવાતું નથી. ગુરૂની સેવાભક્તિમાં નામરૂપને મેહ ટાળી અપઈ જવું એ જીવતાં વૈકુંઠની પ્રાપ્તિ કરવા બરાબર છે, તેથી મનરૂપ મન્ટની ચંચળતાને નાશ થાય છે. જ્ઞાનીઓ કહે છે કે કેમ ખાવું અને ગમ ખાવી. એ કહેવતના સારથી પચે તેટલું જ્ઞાન ગ્રહણ કરવું અને અન્યને પચે તેટલું જ્ઞાન આપવું. મનમાં અને તનમાં અપચાથી અજીર્ણ ઉત્પન્ન થાય છે. શ્રુતજ્ઞાનને અપ, મદાદિ દેને ઉત્પન્ન કરે છે અને આત્માની શુદ્ધતામાં વિશ્વ કરે છેઅનુભવ જ્ઞાનવિના મઠાદિ દે ટળતા નથી અને તેથી હૃદયની શુદ્ધિ થતી નથી માટે શ્રુતજ્ઞાનનું અજીર્ણ ન થાય તે માટે ખાસ ઉપગ રાખવે. ક્રિયાનું અજીર્ણ નિંદા છે. એમ સર્વ અજીર્ણથી બચવું તે ઉપગનું ફલ છે. પાસે આવનારા મનુષ્યથી બહુ ચેતીને ચાલવું. અજ્ઞાની ભકતોથી ચેતીને ચાલવું. નિંદા અને સ્તુતિ કરનારાઓ તરફથી ચેતતા રહેવું. કોઈનું ભલું ન થાય તે ભલે પણ કેઈનું મન થકી પણ સ્વનિંદાદિ પ્રસંગમાં બુરૂ ન ઈચ્છવું. બાણને મારનાર ધનુર્ધર જેમ નિશાન પર બાણ મારે છે તેમ જે જે મનમાં કષાયે પ્રગટે તેનાપર શુદ્ધોપગનું બાણ મારવું. તેમજ જિજ્ઞાસુઓને જે જે માટે અસર કરવી ઘટે તેવું ઉપદેશરૂપ બાણ મારવું, નહીં તે વચન ગુપ્તિને ધારણ કરવી કરેડ દરજજે ઉત્તમ છે. જેને જે રૂચે અને જોઈએ તેને ઉપદેશ કરે. શ્રોતાએની ચેગ્યતા પ્રમાણે ઉપદેશ દે. સ્વપર શાસ્ત્રજ્ઞતા અને ઉપદેશ દેવાને પરિપૂર્ણ અનુભવ મેળવ્યા વિના ઉપદેશ દેવા બહાર પડવું તે કાચા ફળને તેડી ખાવા બરાબર છે. ગુરૂને અનુભવ લે અને સત્યવૃત્તિ કરવી તે અમૃત ક્રિયા છે. જે ગુણને પિતાનામાં પ્રાદુભવ નથી તે ગુણને શ્રોતાઓને ઉપદેશ દેવે તે સ્વહાસ્ય કરાવવા બરોબર છે. શ્રોતાઓ રંજન પામે તેથી શું? શ્રોતાઓ તે પ્રમાણે
For Private And Personal Use Only
