________________
--
૧૮૨ ]
નાસ્તિક-મતવાદનું નિરસન.. સ્થૂલ પ્રાણાતિપાતાદિથી વિરામ પામેલા દેશવિરતિધર આત્માના દેશવિરતિ ગુણની પણ બાકી રહેલી અવિરતિની અનુમતિ મુનિને લાગવી જોઈએ. એટલું જ નહિ, કિન્તુ સરાગ સંયમની અનુમતિથી સંજવલનાદિક કષાની અનુમતિ પણ લાગવી જોઈએ : પરન્તુ તેમ માનવાથી સર્વ પ્રકારના ઉપદેશને જ સર્વથા અન્ત આવે છે અને ઉપદેશને અત થયે તેની સાથે શાસનને પણ અંત જ થાય છે, તેથી તેવા પ્રકારની કુટિલ માન્યતાઓ કોઈ પણ રીતે ઈષ્ટ નથી. ચેથે મુદ્દો અને ખૂલાસ
તેઓને ચોથો મુદ્દો એ છે કે
“પ્રતિમા એ અચેતન હોવાથી તેમાં ગુણનો લેશ પણ નથી. ગુણપૂજક શ્રી જેનશાસન ગુણશૂન્ય અચેતનની પૂજા કરવાનું કેમ ફરમાવે? અને ગુણશૂન્યની પૂજાથી પણ જે લાભ થતો હોય તો ગુણશૂન્ય મુનિવેષધારી ભાંડ ભવૈયાઓની પૂજાથી પણ લાભ થવો જોઈએ !”
તેઓને આ મુદ્દો પણ વિચાર કરતાં એક ક્ષણભર પણ ટકી શકે એવું નથી. પ્રતિમા જેમ ગુણશન્ય છે, તેમ દેષથી પણ શૂન્ય છે. જ્યારે મુનિવેષને ધારણ કરનાર નાટકીયા પ્રાણિવધ આદિ દેષથી ગ્રસ્ત છે, તેથી પ્રતિમાની જેમ વેષધારીની પૂજા ફળી શકતી નથી. પ્રતિમા અચેતન હોવા છતાં, સચેતન એવા સર્વથા દોષશૂન્ય વીતરાગનું ભાન કરાવે છે, એ તેને મેટામાં મેટો ઉપકાર છે અને એ ઉપકાર દ્વારાએ તે તેના પૂજકને સાક્ષાત્ વીતરાગની પૂજા જેટલો જ લાભ કરી શકે છે. પાંચમો મુદ્દો અને ખૂલાસે: છે. તેઓને પાંચમો મુદ્દો એ છે કે
