________________
કવિરત એવાં ચાર યથાર્થ બિરુદ આપેલાં.
આ પ્રસંગને અનુલક્ષી તેજોદ્વેષ અને ઇર્ષ્યાથી કેટલાક લોકોએ એવી વાત ચલાવી કે આટલી નાની ઉંમર અને આટલા ઓછાં દીક્ષા પર્યાયવાળા મુનિને જેને વ્યાખ્યાન વાંચતાંય આવડતું હશે કે કેમ? એ શંકા છે, એને આચાર્યપદવી ન અપાય.’ આમાં તો સૂરિસમ્રાટનો આંધળો શિષ્યમોહ જ છે.
છેવટે આ તત્ત્વોએ એક સખી ગૃહસ્થને શ્રી નંદનસૂરિજીની વ્યાખ્યાન શક્તિની કસોટી કરવા પ્રેર્યા. તેઓએ સૂરિસમ્રાટને વિનંતી કરી કે “નવા આચાર્યની વાણી સાંભળવી છે, માટે વિદ્યાશાળાએ મોકલવા કૃપા કરો. સૂરિસમ્રાટ તો જાણે આવા અવસરની રાહ જ જોતા હતા. તેમણે શ્રી નંદનસૂરિજીને વિદ્યાશાળાએ મોકલ્યા. વિરોધી તત્ત્વોએ તમાશો જોવાની દ્રષ્ટિએ ઘણી જાહેરાત કરી હતી. નવા આચાર્ય શ્રી નંદનસૂરિજીએ પોતાની અનોખી શૈલીથી વ્યાખ્યાન આપ્યું અને પેલા ગૃહસ્થ એટલા બધા ખુશ થઈ ગયા કે તે વખતે તેમના ખિસ્સામાં જેટલા રૂપિયા હતા તે બધા તેઓએ સભામાં ચારેબાજુ હર્ષથી ઉછાળ્યા અને પૂજ્યશ્રી પાસે જઈ માફી માંગી.
આ પછી, સં. ૧૯૮૩નું એ ચોમાસું સૂરિસમ્રાટની આજ્ઞાથી અને સંઘની વિનંતિથી વિદ્યાશાળાએ કર્યું. ત્યાં એમના વ્યાખ્યાનોમાં પંડિત ફતેચંદ લાલન જેવા વિદ્વાન પણ આવતા.
જ્યોતિષ અને શિલ્પશાસ્ત્રમાં શ્રી નંદનસૂરિજીની નિપુણતા એમના અનુભવજ્ઞાનના પરિપાકરૂપે હતી. સૂરિસમ્રાટ અને ગુરુદેવ શ્રી ઉદયસૂરિજી મહારાજના સાંનિધ્યના પ્રતાપે આ બંને વિષયના અગાધ જ્ઞાન, અનુભવ પ્રાપ્ત થયાં હતાં. મુહૂર્ત માટે તે તેઓ મહાતીર્થ મનાતા હતા. જન્મભૂમિ પંચાંગના કર્તા પ. અમૃતલાલ લક્ષ્મીચંદ મુહૂર્તના વિષયમાં તેઓને તેના પોતાના ગુરૂ માનતા.
કેટલાક શિષ્ય વિદ્યમાન ગુરુની અખંડ ભક્તિ કરે, ને ગુરુની હયાતી પછી પણ તેમના નામ - કામને ઉન્નત કરવા દ્વારા એમની ભક્તિ કરે. શ્રી નંદનસૂરિજીએ દીક્ષા લીધી ત્યારથી તે સૂરિસમ્રાટના સ્વર્ગવાસ સુધી એમની જેવી અખંડ ભક્તિ કરી તેવી જ ભક્તિ સૂરિસમ્રાટના સ્વર્ગવાસ પછી પણ જીવનની અંતિમ પળ સુધી કરી હતી. આ ઉત્કૃષ્ટ ગુરુભક્તિનું વર્ણન લોકો આ રીતે કરતાં : “સૂરિસમ્રાટની એક જ આકૃતિના બે પડછાયા છે એક ઉદયસૂરિજી મહારાજ ને બીજા નંદનસૂરિજી મહારાજ.
પ્રાકૃતમાં એક સુભાષિત છે : એ શિષ્ય ધન્ય છે જેના હૃદયમાં ગુરુનો વાસ છે. પણ એ
૧૩
