________________
શિષ્ય તો ધન્યાતિધન્ય છે, જેનું સ્થાન ગુરુના હૃદયમાં છે. અહીં એ કેવું ચરિતાર્થ છે !
સં. ૧૯૯૦ના રાજનગર મુનિસંમેલનમાં સર્વાનુમતે ચાર મુનિરાજોની ખરડા સમિતિ નીમાઈ, તેમાં તેઓ મુખ્ય હતા. તેઓએ જે અગિયાર ખરડા તૈયાર કર્યા તેમાં કોઈની પણ સલાહ - સૂચના લીધી નહોતી. ખુદ સૂરિસમ્રાટની પણ નહિ અને સૂરિસમ્રાટે પણ તે અંગે કાંઇપણ પૂછયું નહિ. આ છે સૂરિસમ્રાટના સંપાદન કરેલા વિશ્વાસનું જ્વલંત ઉદાહરણ સંમેલનમાં એ જ ખરડા, ઠરાવરૂપે મૂકાયા.
તિથિચર્ચામાં, સૂરિસમ્રાટ જેટલી જ હૈયાઉકલત શ્રી નંદનસૂરિજીની પણ હતી. સં. ૧૯૯૮ - ૯૯ માં તિથિચર્ચામાં સૂરિસમ્રાટ તથા શ્રી નંદનસૂરિજી મહારાજે પૂ. સાગરજી મહારાજ, શેઠ શ્રી કસ્તૂરભાઈ વગેરે શ્રાવકો તથા લવાદ તરીકે નીમાયેલા પી. એલ. વૈદ્યને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવ્યું હતું. શાસ્ત્રાર્થ તો જાહેર અને મૌખિક જ થવો જોઈએ અને એ પ્રમાણે થાય તો અમો પણ શાસ્ત્રાર્થ કરવા તૈયાર છીએ.” તે વખતે સૂરિસમ્રાટે કહ્યું કે શાસ્ત્રાર્થ જાહેર અને મૌખિક હશે તો મારો ‘નંદન સાગરજી સાથે રહેશે. શ્રી નંદનસૂરિજીની વિદ્વત્તા ઉપર તેઓને કેવો પ્રખર વિશ્વાસ હશે? આમ છતાં લેખિત શાસ્ત્રાર્થ કરવાનું નક્કી થયું ત્યારે શ્રી નંદનસૂરિજી મહારાજે પૂ. સાગરજી મહારાજને ચેતવ્યા હતા કે આ રીતે શાસ્ત્રાર્થ કરવામાં સામા પક્ષવાળા તમને ફસાવી ન જાય તેનું ધ્યાન રાખશો. અને તમારો આ શાસ્ત્રાર્થ અમને કોઈ રીતે બંધનકર્તા નથી. અને પછી જ્યારે ચુકાદો આવ્યો ત્યારે સૂરિસમ્રાટ અને શ્રી નંદનસૂરિજીની દીર્ધદષ્ટિની સૌને સાચી પ્રતીતિ થઈ.
વિ. સં. ૨૦૦૪માં જ્યારે સંવત્સરી ભેદ આવ્યો ત્યારે સૂરિસમ્રાટ તથા સકળ શ્રી સંઘે શ્રી વિજયદેવસૂર તપગચ્છ સંઘની સેંકડો વર્ષોથી ચાલી આવતી શાસ્ત્રાનુસારી અવિચ્છિન્ન પ્રણાલિકા અનુસાર ભા.સુદ-૫ના ક્ષયે અન્ય પંચાંગના આધારે ભા.સુદ-૬નો ક્ષય કરી ભા.સુદ-૪ મંગળવારે સંવત્સરી આરાધી હતી. ત્યારે અમુક વર્ગ તરફથી તેઓશ્રીની વિરુદ્ધમાં ઘણા ઘણા આક્ષેપો થયાં પરંતુ સૂરિસમ્રાટ અને શ્રી નંદનસૂરિજી પોતાના નિર્ણયમાં અડગ રહ્યા
હતા.
ત્યારપછી વિ.સં. ૨૦૧૩ – ૧૪ માં શ્રી ઉદયસૂરિજી મહારાજ તથા શ્રી નંદનસૂરિજી મહારાજે, મુંબઈ - ગોડીજી - શ્રી દેવસૂર સંઘની વિનંતિથી સકલ શ્રી સંઘમાં શાસનપક્ષની એકતા ટકી રહે તે માટે, ઉદારતા દાખવી, આજ સુધી શ્રી દેવસૂર સંઘની અવિચ્છિન્ન પ્રણાલિકાનો ત્યાગ કરવાથી આવતી મુશ્કેલી જણાવી, અને ભવિષ્યમાં એ અંગે કાંઈક
૧૪
