Munisuvratasvamicarita

Author(s): Chandrasuri, Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 348

सिरिमुनिसुव्वयजिणिदचरियं
वित्तो जह एसो आयरिओ देव ! वियलियायारो । पासंडीवेसधरो विमुक्कनियधम्मज्जाओ || १०१४७।। सम्मं मए अवगयं तुम्हेहिं इमस्स नेव वीसासो । थेवो वि हु कायव्वो तो राया विम्हयपवन्तो ।। १०१४८।। तं पण जहवाल ! मुंडियगो एस अम्ह किं काही ? । तो भणइ निवं वालगमरुओ जह एस मुंडियगो || वीसंभगयं संतं मारेऊणं तुमं तओ रज्जं । तुज्झ गहिस्सइ नियमा जम्हा एयस्स पासम्म ।। १०१५०।। पंचसया साहूणं जे संति इमे उ अइमहासुहडा । एएसि एक्केक्को सहस्सजोही नरिंदओ ।। १०१५१ ॥ देव ! जइ इमं सच्चं न होइ तो कह महं महापावं । एरिसयमसब्भूयं पुरओ देवस्स जंपेमि ।। १०१५२ ।। सच्चं पि न सक्किज्जइ एरिसयं जंपिडं मुणीणुवरि । किंतु परं जस्स तुहप्पसायओ देव ! जीवामो ।। १०१५३ ।। तस्स कहं नाऊण विहोंतमवायं उवेक्खिमो अम्हे । जइ देवस्स इह अपच्चओ वट्टएको वि ।। १०१५४ ।। तो देवो परिभावउ भूमीए गोविऊण धरियाई । एएहि आउहाई करवालाईणि तिक्खाई ।। १०१५५ ॥ अह संकिण रन्ना तो मुणिणो ठाविऊण अन्नत्थ । तेसि पुव्वपएसे खणाविउं पेक्खिया पुहई ||१०१५६ ।। दिट्ठाई आउहाई जह कहियाई तओ नरिदस्स । चित्तम्मि तम्मि अट्ठ े अइगाढं पच्चओ जाओ ।। १०१५७ ।। ओ सोच्चि आइट्ठो वालगो नरिदेण । जं कि पि उचियमेसि तं कुणह तुमं सयं चेव ।। १०१५८ ।। इय आइट्ठे रन्ना समुट्ठिउं सो गओ नियावासे । वालगमरुओ चितइ सिद्धं मे वंछियं इन्हि ।। १०९५९ ।। तो कारिऊण घाणयमुज्जाणे ठाविउं निसासमए । गंतूण सयं तत्तो खिवाविडं तत्थ एक्केक्कं ।। १०१६० ।। अणगारं पीलावइ घाणयनियडम्मि खंदगं सूरि । उड्ढट्ठियं धरावइ सो वि हु सूरी सुहगिराहि ।। १०१६१ ।। असास ते साहू एमो सो तुम्ह आगओ समओ । आराहणापडागागहणे सिवसोक्खलाहफले ॥ १०१६२ ।। समसत्तमित्तभावा तुम्भे मुणिणो विमुक्कपडिबंधा । नियदेहम्मि व वि जायह उव्वारिज्जह खमासमणा । १६३। वासीचंदणतुल्ला ता तुम्ह खमा पहाकणयस्स । कसवट्टओ व्व इन्हि समागओ एस उवसग्गो ।। १०१६४ ।। जीवयविणासजणगो अणोरपारे इमम्मि संसारे । संसरमाणेहि अनंतसो पत्तपुव्वाई ।। १०१६५।। जम्मणमरणदुहाई अविवेयाओ न तेहि तुम्ह गुणो । संजाओ को वि परं विसेसओ चैव कम्माई ।। १०१६६ ।। तुब्भेहि अज्जियाई पुणो पुणो जेहि ताई दुक्खाई । जायंति समहियाहं इन्हि तु इमम्मि मरणम्मि ।। १०१६७ ।। समुट्ठियम्मि घोरे समाहिमाणेह जह नियमणम्मि | अंतोमुहुत्तकालं कहमवि सुहभावणावसओ ।। १०१६८।। तो तुब्भे भुज्जो विहु नो पाउब्भवह इह भवे भीमे । संपावह झत्ति विमुत्ति सोक्खमक्खयमणाबाहं ॥ १०१६९॥ नरए अणंतवारं उप्पन्नेहिं सकम्मवसहि । तुम्भेहि वि सहियाई निरंतरं तिक्खदुखाई ।। १०१७० ।। पलिओवमअयरोवमपमाणकालं इमं तु तुम्ह दुहं । खणमेत्तं चिय होही उवरिं तु निरंतरं सोक्खं ।। १०१७१ ।। एसो वालगमरुओ तुम्ह सहाओ विसेसओ चेव । कम्मक्खयकरणसमुज्जयाण वरसमणसीहाण ।।१०१७२।। तामिन कोवो करणिज्जो को वि होइ तुम्हाणं । बाला वि न कुप्पंति य उवयारुप्पायगजणम्मि ।। १७३ किं च सकम्मस्स फलं तुब्भे अहवह सव्वमेवेयं । मा मन्निज्जह एयं वरयं दुहकारगत्तेण ।।१०१७४।। मोत्तूण नियं कम्मं पुण्वकयं जेण सव्वजीवाणं । अन्नो को वि न सक्को काउं सोक्खं व दुक्खं वा ।। १०१७५ ।। जोकोविक पिदीसह उप्पायंतो परस्स सुहमसुहं । तक्कम्म पेरिओ च्चिय करेइ सो तस्स तं सव्व ।। १०१७६।। तम्हा तस्सेव नियस्स कम्मणो निग्गहम्मि सव्वेहि । लद्धवरविवेएहि पट्टियन्वं पयत्तेण ।। १०१७७ ।। न उणो परूसियव्वं परम्मि पच्चक्खमवयरंते वि । जिम्हा एस वराओ परआणाकारओ चेव ॥ १०१७८ ।।
३१५