________________
તેનું કારણ એ છે કે આંખથી જોવામાં આવે છે ત્યારે આંખ દ્વારા વિદ્યુતનું ગમન થાય છે.
આપણા શરીરમાંથી વીજળી નીકળવાના કેટલાક સ્રોત છે. આંખ, વાણી અને આંગળીઓ દ્વારા ઘણી વીજળી નીકળે છે. સ્પર્શચિકિત્સામાં દક્ષ (નિષ્ણાત) વ્યક્તિ આંગળીનો સ્પર્શ કરે છે એક દમ આરામ જેવું લાગે છે. જે લોકો મરદન કરે છે તે ખૂબ કુશળ હોય છે. તેઓ પગને દબાવે છે અને પીડા મટી જાય છે. કેટલાક લોકો હાથ ફેરવે છે, હસ્તસ્પર્શ કરે છે અને દર્દ વિલીન થઈ જાય છે. એક માણસે ક્યું કે, ભાઈ ! થોડોક હાથ ફેરવો. તે વ્યક્તિ સ્પર્શચિકિત્સામાં દક્ષ હતી. તેણે હાથ વડે સ્પર્શ કર્યો અને થોડીક વારમાં દર્દ મટી ગયું. કશી જ દવા ન આપી છતાં તે શી રીતે મટ્યું ? આંગળીઓ દ્વારા જે વિદ્યુત નીકળે છે તે વિદ્યુત શરીરમાં જઈને પીડાને વેરવિખેર કરી દે છે. મરદન કરનાર લોકો એટલા કુશળ હોય છે કે આંગળીઓના સ્પર્શ દ્વારા પીડાને મટાડી દે છે. જેવી રીતે આંગળીઓમાંથી વીજળી નીકળીને શરીરને સ્વસ્થ બનાવે છે. તેવી જ રીતે આપણી વાણી દ્વારા પણ વીજળી નીકળે છે. એક શબ્દ એવો કહ્યો, વાણીનો એવો પ્રયોગ કર્યો કે ઘનાત્મક વીજળી નીકળી અને બીમાર માણસ ઊભો થઈ ગયો. એક શબ્દ એવો કહેવામાં આવ્યો કે જે વ્યક્તિ બીમાર નહોતી, તે પણ બીમાર બની ગઈ. વીજળી પોતાનું કામ કરે છે. તેનાં પોઝિટિવ અને નેગેટિવ એમ બે પ્રકારનાં કાર્યો હોય છે.
ત્રીજો મુખ્ય સ્રોત છે - દૃષ્ટિ, તેમાંથી વીજળી નીકળે છે અને તે વીજળી જેના ઉપર જાય છે તેને પ્રભાવિત કરે છે. વિદ્યુતની પૃષ્ઠભૂમિમાં છુપાયેલો રહે છે ભાવ‚ જ્યારે વિધાયક ભાવ હોય, ત્યારે આંખોમાંથી જે વિદ્યુત કિરણો નીકળે છે તે સામેની વ્યક્તિને સ્વસ્થ બનાવી દે છે. જ્યારે સારો ભાવ નથી હોતો ત્યારે વિદ્યુત કિરણો અભિશાપાત્મક નીકળે છે, નિગ્રહાત્મક નીકળે છે અને તે વ્યક્તિને રોગી બનાવી દે છે. આ આંખનું કામ છે. આપણે આંખને બંધ કરીને અંતર્દષ્ટથી જોઈએ તો વધુ શક્તિશાળી કામ થઈ જાય છે. ભલે પોતાને જોઈએ કે ભલે બીજાને જોઈએ, આંખ બંધ કરીને બીજાને જોઈ શકાય છે અને તેનો પ્રભાવ પણ તે રોગી ઉપર પડી શકે છે. પોતાના શરીરના જે અવયવને જોવામાં આવે છે તેના ઉપર પણ તેનો પ્રભાવ પડે છે.
મહાવીરનું આણુશાસ્ત્ર - ૧૦૩
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
