Kuvalayamala Katha Sankshep

Author(s): Udyotansuri, Ratnaprabhvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 339

यथाभूदासत्सालयामाश्रय
.84
रत्नप्रभसूरिविरचिता [III. $6: Verse on___ यस्या उन्नत[रम्य] राजसदनश्रेण्याः पुरो मेनकाप्राणेशोऽपि बभूव हीनमहिमा वन्यश्रियामप्रतः।1 निःस्वानन्दनकाननस्य सुषमा क्षीराशयानां पुरः पंपादीनि सरांसि हन्त नितरांमञ्चन्त्यहंकारिताम ॥९७ तत्र क्षमापतिरभूत् क्षमापतिकृतस्तुतिः। नभस्तले भानुरिव श्रीमान् हर्षाभिधः सुधीः॥९८ 3 गुणीचे विद्यमाने ऽपि लोभो यस्याधिको ऽभवत् । अभिरामं गुणग्राम ग्रहीतुं गुणशालिनाम् ॥ ९९ समुद्रकन्दर्पधनाघनानां सारं समादाय विधिय॑धाद्यम्। न चेदिदं तत्कथमन्यथाभूदसौ गभीरः सुभगःप्रदाता ॥ १०० यश्चानूनगुणप्रसूनपटलप्रत्युल्लसत्सौरभव्याप्ताशेषमहीतलः शुभकलःश्रेयः श्रियामाश्रयः। स्फर्जत्कीर्तिलतावितानविलसत्कन्दः सदानन्दभूः प्रोन्मीलत्सुकृतोन्मुखो न विमुखो याच्आकृतां कुत्रचित् ॥ १०१ माद्यच्छात्रवकोटिकोटिकाटिप्रस्फोटकण्ठीरवस्ताम्यनीतिलतावलीकिशलनप्रोद्दामधाराधरः। यत्कीर्त्या च शुचीकृते त्रिभुवने ऽश्रान्तं स्फरन्त्याभितः सर्वशोऽपि वसन्न वेत्ति नियतं कैलासशैलं निजम् ॥ १०२ कल्पद्रुमाद्या ददतीप्सितं यत् सा शास्त्रवार्ता किल तेन दृश्या। प्रत्यक्षमेतं वसुधाधिनाथं तत्तन्मयं निर्मितवान् विधाता ॥ १०३ तत्र श्रेष्ठिपदभ्रष्टः श्रेष्ठी दौर्मुख्यदोषतः । विषवाक्य इति ख्यातो विद्यते कृषिजीवनः ॥ १०४ अन्यदा भक्तमादाय स्वयं कर्मकृतां कृते । गच्छन् शून्ये ददर्शष रुदन्तं बालमेककम् ॥१०५ 18 प्रोद्यत्कृपाभरभ्राजिहृदयः शिशुमाशु तम् । लात्वा स्वपाणिनारोप्य कटीतटमभोजयम् ॥ १०६ त्यक्तः केनाप्ययं पाको वराकस्तद्विपत्स्यते । स्वीकृतेनैव तेनेति श्रेष्ठी क्षेत्र ययौ निजम् ॥ १०७ स स्ववेश्म समागत्यापत्याभावादितस्ततः । दीनास्यायै कुटुम्बिन्यै तं मुदा डिम्भमार्पयत् ॥ १०८ 21 लाल्यमानस्तया नित्यमात्मनात्मेव बालकः । कलाभिः कलितः प्राप कलाभूदिव यौवनम् ॥ १०९ दग्धं पितृगिरा लोकं स्ववाक्यैरमृतैरिव । निर्वापयत्रभूत्ख्यातः संख्यावान् सर्वतोऽपि सः॥ ११० विनीत इति नाम्नाथ सर्वत्र प्रथितोऽभवत् । श्रेष्ठित्वं नृपतिस्तुष्टोऽदात्तस्मै तत्पितुः पदम् ॥ १११ 24 जिनशासनमाहात्म्यसमुल्लासनवासनः। अभिरामगुणग्रामद्रुमारामो ऽवनीतले ।। ११२ यो ऽभवन्नयनानन्ददायी यायी सदध्वनि । अवदातयशोजातसंपूरितदिगन्तरः ॥ ११३ श्रमणक्रमणाम्भोजसेवाहेवापरः सदा । अर्थसंप्रीणितात्यर्थावनीतलवनीपकः ॥ ११४ पैतृकं च पदं प्राप्य प्रसन्नमनसो नृपात् । स विनीतः श्रियां पात्रं भाग्यसौभाग्यभूरभूत् ॥ ११५ । ६७) अथ तत्रैव दुर्मिक्षं भीषण समुपस्थितम् । यत्र धर्मक्रियालोपो भव्यानामपि संभवेत् ॥ ११६ कुतोऽपि स्थानतोऽभ्येत्य नित्यदुर्भिक्षदुःखितावृद्धोवृद्धा युवा चैकोऽभवस्तदनुजीविनः॥११७५० अथ वैरिदत्तकम्पा चम्पा नाम महापुरी । तत्रास्ति पृथिवीनाथो जितारिरिति संशया ॥ ११८ प्रतापी कमलोलासी नृपस्तपनसंनिभः।न कर्कशकरश्चित्रं न गोमण्डलतापकृत् ॥ ११९ श्यामास्यो हि घनो वर्षन् तमोप्रस्तपनस्तपन् । यःप्रभस्त्वर्थिनो ऽत्यर्थमर्थःप्रीणन तादृशः॥ १२० 33 श्रीदर्पः कृतहर्षश्रीर्जिघृक्षुस्तमधीश्वरम् । प्रचचाल विनीतेन सार्धं प्रेष्ययुतेन सः ॥ १२१ तदागर्म परिशाय चम्पेशः संमुखोऽचलत् । ततः परस्परं युद्धं सैन्ययोरुभयोरभूत् ॥ १२२ अरुधत्सादिनं सादी निषादी च निषादिनम् । रथिको रथिकं पत्तिः पत्तिं च स्फूर्तिमूर्तिभृत् ॥ १२३ 36 निशातशरधोरण्या भटैर्दर्पसमुद्भवैः । अकालवृष्टिविहिता कालरात्रिरिवापरा ॥ १२४ रणे निपेतुर्मातङ्गास्तीवं प्रदरजर्जराः। शतकोटिक्षताः साक्षात् पर्वता इव सर्वतः ॥ १२५ . शितकुन्ताहताङ्गाचोच्छलच्छोणितदम्भतः। कोसुम्भवसनेवाभूदम्भोधिवसना युधि ॥ १२६ 39 निजस्वामिप्रसादस्याभूम भूना ऽनृणा वयम् । इति वीरकबन्धास्ते नृत्यन्तस्तत्र रेजिरे ॥ १२७ उल्ललल्लोहिताम्भोभिर्भीमा सङ्कामभूमिका । कबन्धानि वहत्याशु काष्ठानीव तरङ्गिणी ॥ १२८
27
1) उत्तरराज B उन्नतराज.3) Pक्षमापतिः कृत. 4) B'को भवेत् ।। 5) Pधनाधनीना. 15) PB दृश्याः - P'द्विपश्यति. 25) B'द्रुमारामेवनीतल:. 26) P यशोयातः. 28) P विनीतश्रियः पात्रं B विनीतः श्रियः पात्रं. 30) पद्धीमुवाचैको. 33) प्रभुस्त्वथिने. 39) P 'हितांगाच्छोछलत् शोणित'
20)
खो