Kalyan 1958 02 Ank 12

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 9

અંધાપાને વૈભવ કયાં સુધી માણવો છે?
શ્રી ગુણવંતરાય આચાર્ય
ભારતમાં ચોમેર પંચવર્ષીય યુજનાની વાતે વહેતી મૂકાઈ રહી છે, પણ આજે તેના નામે જે કાંઈ ખર્ચાઓ પ્રજાના પરસેવાના પસાના થઈ રહ્યા છે, તે કેવા બીનજરૂરી ને વ્યર્થ છે, તે સમજવું કલ્યાણ” ના વાચકો માટે પણ જે દેશમાં રહ્યા છીએ તે દષ્ટિએ ઉપયોગી છે, તેથી ગુજરાતી સાહિત્યના પ્રસિદ્ધ ઐતિહાસિક કથા લેખક ભાઈ શ્રી આચાર્યની રમૂજી તથા હળવી
રૌલીમાં અહિં ચવર્ષીય યોજનાના અંધાપાના વૈભવની હકીકત રજૂ થાય છે.
કાઠિયાવાડમાં એક કાઠી દરબાર એક તાલુકાના બાપુએ માવજીભાઈ વાત કરી. માવજીભાઈએ
૩ ધણું. બાર મહિને લાખ રૂપિયાની ઉપજ કહ્યું, “બાપુ, એ અમલદારને માણસ, એની આંખ, આવે. એના કામદાર નામે માવજીભાઈ. માવજીભાઈ કહેવાય. જાતના હજામ, પગાર રૂપિયા પંદરને પણ રાજને
| બાપુને આ વાત ગળે ઉતરી. અમલદાર તો જોઈએ ત્યારે નાણું ધીરે એવા.
આધા સારા ને એમની આંખો વળી ઘર આંગણે રાજના કામદાર, એટલે દરબારના ખાસ સલાહ- કયાં બાંધવી? કાર. રાજખરચ બધું એમને પૂછીને થાય.
| બાપુથી હા તે કહેવાય એવું ના રહ્યું. પણ ના દરબારના એક ખાસ સંબંધી એવા સરકારી કહેતાં જીભ પણ ન ઉપડે. અમલદારની ગરજ પડે અમલદાર, રાતદિવસ બાપુને એ અમલદારનું કામ વારેવારે. એની ચિી પાછી કેમ વળાય ?
બાપ, ને એમાં કાઠી. એટલે એમને લફરો હે આપએ કાઠીશાહી રીત ચાલુ કરી, “સાંજે હજાર હોય. એમાંથી પિણે બાગની પતાવટ આ
આવજો, સવારે આવજો, માવજીભાઈને કહીસ, આજ અમલદાર મારફત થાય.
તે એસાણ ના રહ્યું. હવે કાલ વાત, આ અમલદારે એકવાર એમનાં કાઈક ઉરના • આમ અમલદારના અરજદાર સગાને તે સવારસગાને ભલામણ ચીઠ્ઠી આપી. બાપુ ઉપર બાપુના સાંજના ધક્કા થયા ડાયરે.. તાલુકામાં એને કયાંક કોઈક નેકરી આપવાની.
આમ આઠ દિન વીત્યા . ચિ લઈને એ સગો બાપુ પાસે ગયે. બાપુ તે
ગામને ગોર મહારાજ કરૂણો આ રોજની ડેલીએ ડાયરામાં બેઠા હતા. કસુંબા ધુંટાઈ રહ્યા છે.
આવન જાવન જુએ. પેલો સગે રોજ જમે મહામૂંગાપણીનાં પડીકાં ઉખળી રહ્યાં છે. હજામ બાપુના
રાજને ઘેર. એ કાળમાં ગામમાં હોટેલો કે લોજે હાકા ભરે છે ને ડાયરામાં બેઠેલા બીજ ખવાસો
ઓછી. સારા માણસો મહારાજને ઘેર બંદોબસ્ત કરે, હકારા ભણે છે.
આ ભાઈ આ કરૂણુ મહારાજને ત્યાં જમે. વાતચીત પેલે અમલદારી સગો બાપડો દરબારી રામને
કરે ને કરૂણ મહારાજને વાત સમજમાં આવી. જાણકાર તે નહિ જ. એણે તે ડાયરામાં જઈને ચિઠ્ઠી આપી બાપુના હાથમાં. બાપુએ ચિદ વંચાવી.
એણે પૂછયું, જયન્તીભાઈ તમે માવજીભાઈને
મળ્યા ? અમલદારનું કામ રાત-દિવસ પડે તે એને ના કહેવાય નહિ. રાજખ માવજીભાઈને પૂછ્યા વગર
ના, બાપુ ઉપર ચીઠ્ઠી હતી તે એમને જ મળે. ન થાય. એટલે હાયે ન પડાય. બાપુએ તેડ કા. અરે, ગાંડા ભાઇ, આમ તે વરસે ધક્કા ખાશે ‘બા એમ કરોને સાંજે આવજેને ?
તેય નહિ તે તમારૂં. અમારે ત્યાં માવજીભાઈને મળે નહિ ત્યાં સુધી રાજમાં ચકલું ય ઉડી નથી શકતું.