Kalyan 1958 02 Ank 12

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 8

: ૮૧૦ : રાજદુલારી : કોઈ હતું નહિં.
અને સામેના ખૂણામાં પાંચ બાળાઓ પિતજયસેને માધવ સામે જોઈને કહ્યું: “અહિં પણ પિતાની શવ્યા પર બેઠી છે. ભયથી ભાગ્યે જ કોઈ નથી... હવે ?”
રહી છે... પરંતુ પ્રફુલની બહેન યુવરાજને ઓળખી | માધવે કહ્યું: “મહારાજ, આપણે પેલી તરફ ગઈ અને એકદમ બોલી ઉઠી: “મહારાજ...” જઈએ... ત્યાં કંઇક પ્રકાશ જેવું દેખાતું હતું
જયસિંહ હર્ષમાં આવી ગયો. “હા ચાલો...” કહી જયસેન આગળ થ.
- પ્રફુલ્લની બહેન તેને વળગી પડી અને ધ્રુસકે જયસેન ખંડમાં જ્યાં પહેલા એક તરફ પ્રકાશની
ધ્રુસકે રડવા માંડી. એ આછી રેખા જોઈ હતી, ત્રણેય તે તરફ ગયા.
- જયસેને કહ્યું: “બેન, રડીશ નહિં... પ્રફુલ્લ પણ પ્રકાશની આછી રેખા પત્થરની એક સાંધમાંથી
| મારી સાથે છે... અમે તને શોધવાજ આવ્યા હતા.” આવી રહી હતી. પણ આ પત્થરની સાંધ પાછળ
થોડી જ વારમાં જયસેન પાંચેય બાલિકાઓને શું હશે?
લઈને બહાર નીકળ્યો અને જે રસ્તેથી તે અંદર માધવે કહ્યું: “મહારાજ, આ કોઈ ગુપ્ત કાર
દાખલ થયો હતો તે રસ્તેથી બધાને લઈને બહાર લાગે છે.”
નીકળ્યો. પરંતુ એને લવ કેવી રીતે ?' કહી એને બહાર નીકળતાં જ પ્રફુલ્લની બહેન પિતાના મોટા ચારે તરફ બારીકાઈથી જોવા માંડયો. લગભગ અધ ભાઇને એકદમ વળગી પડી. ઘટિકાના નિરીક્ષણ પછી તે જોઈ શકો કે સામેની જયસેને તામ્રચૂડ સામે જોઇને કહ્યું: “નરાધમ, દિવાલના ખૂણામાં લોખંડનું એક ચક્ર ગોઠવેલું છે. આવી કુમળી બાલિકાઓને વધ કરવાની કલ્પના પણ તેણે માધવ સામે જોઈને કહ્યું: ‘માધવ, આ દીપક તને કેમ કંપાવી શકતી નથી ? આવી નાંસ હત્યા પકડી રાખ...” છે
એ ધર્મ છે ? “યારપછી તેણે માધવ સામે જોઈને માધવે દીપક હાથમાં લઇ લીધો અને જયસેન કહ્યું: “માધવ, પાંચ સૈનિકો સાથે અંદર જા અને તે લોહચક્ર પાસે ગયો. બે પળ વિચાર કરીને તેણે , જે ખંડમાં આપણે પટિકાઓ ને ઉપકરણે જોયાં હતાં લેહચક્ર ફેરવવા માંડયું. અને થોડી જ વારમાં જે તે બધા સામાન બહાર કાઢી લાવો.” પત્યરની સાંધ સાવ ઝાંખી રેખા જેવી જણાતી તામ્રચૂડ માથું પછાડવા લાગ્યો. વરસે સુધી હતી તે પહોળી થવા માંડી અને એક વિરાટ પથરની એકત્ર કરેલી સંપત્તિ પિતાની આંખ સામે જ શું શિલા જાણે આપોઆપ એક તરફ ખુલતાં હાર ચાલી જશે ? એ પેટિકાઓમાં સુવર્ણ છે, રત્નાલંકારો માફક ખસવા માંડી. માધવે હર્ષભર્યા સ્વરે કહ્યું છે અને જગતમાં અપ્રાપ્ય ગણાય એવા બહુમૂલ્ય મહારાજ...આમ જુઓ... શિલા ખસી રહી છે. અલંકારો પણ છે. તામ્રચૂડ કંઈક કહેવા માટે આકુળજયસેને જોરથી ચક્કર ફેરવવા માંડયું અને
વ્યાકુળ બનીને કાયાને આમતેમ કરવા માંડશે. જયડી જ વારમાં બે માણસો જાય એટલી જગ્યા
સેને તેના સામે જોઈને કહ્યું: “કાંઈ કહેવું છે ?” થઈ ગઈ.
તામ્રચૂડે માથું ધુણાવ્યું... હા જણાવી. તરત જયસેન પિતાના બંને સૈનિકો સાથે અંદર જયસેને માધવને કહ્યું: “માધવ, એના મેઢા દાખલ થયે. અંદર દાખલ થતાં જ તેઓ જોઈ પરનું બંધન ખોલી નાખ...” શકયા કે એક વિશાળ પ્રસ્તર ખંડમાં તેઓ આવી તરત પ્રહલ બોઃ “યુવરાજ. એ સાહસ ગયા છે. એક તરફની દિવાલમાં સળગતી મશાલ કરવા જેવું નથી. આ શેતાન તરત કંઇક મંત્રપ્રયોગ ભરાવેલી છે અને તેને પ્રકાશ સારાયે ખંડમાં વિસ્તરી છે કે, રહ્યો છે.
( અનુસંધાન પેજ ૨)