________________
: ૮૧૪ - અબાપાના વૈભવ :
તારાને હાથે મૂર્ખ અને મેમાં અચરજ નથી. અયરજ તે! પોતે મૂર્ખ બન્યા એટલે દેશમાં મૂંગા વિપ્લવ થયેા છે. એમ દાવા કરવામાં આવે છે.
યાખંડનું
પાંચ વરસની ચેાજનામાં પાંચ વરસની યાજનાને પાર ઉતારવાને ખાસ જરૂરનું એવુ' એક કારખાનુ નાંખવાનું છે. આને માટે ખાસદ કરાડ રૂપિયા જોઇએ છે એ આપણી પાસે નથી. એટલે એ માટે પરદેશમાં લેાન મેળવવાની તજવીજ થઈ રહી છે.
ત્યારે એની સાથે મુંબઈમાં ચર્ચગેટ મેરી દર સુધી અઢલે કે દાઢ માઇલના ભૂગર્ભ રેલ્વે નાંખવાના ખાસઢ કરોડ રૂપિયા વામાં આવ્યા છે.
e
સ્ટેશનથી રસ્તામાં
અંદાજ
અને બાસઠ કરોડ રૂપિયાની પરદેશમાં આપણે ભીખ માગવા નીકળ્યા છીએ. એનું નામ પંચવર્ષીય યેાજના, તે જેની આજ તે। શું પણ પચાસ વર્ષ પછી પણ જરૂર નથી એવી દેઢ માઇલની ભૂગર્ભ રેલ્વે ચેાજના, એનું નામ મુંબઈના સૌમાં વૃદ્ધિ
ધેર ખીચડી ખાવાનેય વાંધા હોય, પુરૂષની કમાણી ઘરનું માંડ પૂરૂં કરતી યે ન હેાય, ને ધરની બાયડી પ પાવડર લગાવી સેન્ટ લગાવી છે એ ચેટલા ઉછા
ળતી પરદેશી જ્યેરજેટની સાડી ને ઉંચી એડીના બુટ પહેરીને શહેરમાં સૌન્દર્યાં લલના મતે રે એના જેવી આ વાત છે.
ભારતના અથતંત્રને કાઇને ખ્યાલ હશે કે નહિં ? મને તે બીક એ લાગે છે કે ખુદ પંચવર્ષીય
યાજનાના લડવૈયાઓને પશુ એ ખ્યાલ નથી લાગત
કે પછી ભારતનું અ કારણ પેલા માણેકચોકના ફકીર ખાવાની સાદડી જેવું છે ? અમદાવાદના સુલ્તાન રાજ આખા દિવસ ક્રાટ બાંધે ને રાતે ફકીર પેાતાની સાડીમાંથી તરણાં કાઢે એટલે બાંધેલેા કાટ પડી જાય. મને તેા લાગે છે કે આપણી પંચવર્ષીય યાજના પણુ માણેકનાથ બાવાની સાદડી જેવી બનતી જાય છે. આજે જેને આદશ ગણવામાં આવે છે, આઝાદીની મંઝીલ ગણવામાં આવે છે, જેને માટે ત્યાગ ભાગ માગવામાં આવે છે, તે કદાચ આવતી કાલે મૂર્ખાઓના સ્વ સમી હાસ્યાસ્પદ બનશે. ભારતના અર્થકારણમાં એ મેટામાં મેટી સિદ્ધિ નહિ મેટામાં
મેટી હાંસી બનશે.
એક તરાથી નાની બચતાની ઉપયોગિતા સમજાવાય છે, ને ગરીબી સામે કૈટ બાંધવાની વાતા થાય છે. બીજા તરફ માણેકનાથ બાવાએ નિત્ય નવા તરણાં કાઢીને કાટને ભાંગવામાં લગાતાર પડયા છે. નવા સિકકા શા માટે આ સમયે દાખલ થયા એના ભેદ ભગવાન પણ નહિ જાણે. પણ એને એક
વાત તેા કરી. પહેંચવર્ષીય યેાજના નીચેની નાની
બચતાની વાતમાં તે સૂર`ગ ચાંપી દીધી છે.
કાઠી બાપુ તે માવજીભાઇ કામદાર જેવા આજ કાલનો પંચવર્ષીય યાજનાના વહીવટ સુધારવે હશે તે એમાં થાડીક વાતા ખાસ કરવાની રહેશે.
દેશભરમાં ખુદ સરકારને પેાતાને પણ લાગુ પડે એ રીતનું ભાવતાલનું પાકું નિયમન કરવું જ પડશે. જ્યાં સુધી ચીજ વસ્તુના ભાવતાલનું નિયમન ન થાય ત્યાં સુધી પાંચવીય યાજનાની વાતેા કરવી એ કેવળ વાણીવિલાસ છે.
( સદેશ )
亞
ટીકાકારાની ટીકાથી વ્યથિત ન બના, હતાશ ન મના, એને પણ પ્રાસાનું
એક આગવું સ્વરૂપ માના! કારણ કે ફારમ વગરના પુલને કોઇ ભ્રમર સુધતા નથી. એટલે આ ભ્રમરાના ગૂંજાવને-પછી એનું સ્વરૂપ ગમે તેવુ હોય અને એ એમની લાયકાતના વિષય છે, તમારી નહિ. તમારા પુલમાં રહેલી ફારમના સચાઢ પૂરાવા જ ગણા અને ટીકાના ગૂંજારવની પરવા કર્યા વગર સતત કર્તવ્યરત રહી તમારી નિષ્ઠાની ફારમને પાંગરવા જ દે !-પમરવા દો ! પ્રસરવા ડે !....
