________________
•
: ૮૫૪ : વિશ્વનાં વહેતા વહેપ :
૮૦-૯૦ ઉમેદવારે। જ્યારે આજે ભારતના
સમગ્ર
છેડા, અનીતિના વ્યાપાર ઇત્યાદિના કૈસાની સંખ્યા પ્રદેશમાં ઉભા રહેલા જાણીએ, સાંભળીએ ત્યારે ધડી-ગણાવતાં જણાવ્યું હતું. કે, ૧૯૫૪ માં એવા કેસે ભર આપણને દુ:ખ થાય છે કે, સ્વતંત્રતા પ્રાપ્ત થયા પછી હિંદમાં સત્તાલાલસાને ચેપી રામ કેટ-કેટલા ફાલી-ફૂલી રહ્યો છે. !
અમદાવાદ ખાતે ફક્ત ૫૧૫ હતા. ૧૯૫૫ માં ૧૦૯૨ અને ૫૬ માં ૧૧૮૨ એ રીતે ઉત્તરાત્તર વધતા જ રહ્યા છે.’
તેમાં ચે કોંગ્રેસ જેવી સસ્થા જ્યારે એક ૫૦૦ ઘરના ગામડાના સરપંચની ચૂંટણીથી માંડી, લેાકલખેડ, મ્યુનિસીપાલિટી, વિધાનસભા, લેાકસભા એમ દરેકે દરેક ખુરશીએ પર પોતાના માણસાને ઉધાડી રીતે કે ખાનગી રીતે ખેસાડી દેવાની પેરવી કરે ત્યારે ખરેખર સુપ્રસિદ્ધ અગ્રેજી લેખકના એ શબ્દો યાદ આવે છે કે, ‘All power corrupts Absolute power corrupts Absolutely · બધી જ સત્તા માનવને અધમ બનાવે છે, એકચ્યુ સત્તા એને સૌથી વધુ અધમ બનાવે છે.
આમ ચોમેર અનૈતિકતા, અનિષ્ટા કે દૂષિતતત્ત્વા દિન-પ્રતિદિન વધતા છ્યા છે. તે હકીકત શું પૂરવાર કરે છે? આ ઉપરાંત; અમદાવાદ મહીપતરામ રૂપરામ અનાયાશ્રમના સંચાલક અને જાણીતા સામાજિક કાર્યકર શ્રી સરાજšન પટેલ છાપાજોગ નિવેદનમાં જણાવે છે કે, છેલ્લા થોડાક વર્ષોથી અમારી કામગીરી ખૂબ વધવા પામી છે. અમારે ત્યાં . ચાલુ વર્ષે પણ અસામાજિક પ્રવૃત્તિએના આંકડા વધવા પામ્યા છે.' એ રીતે આપધાતના કેસે અમદાવાદ જેવા શહેરમાં વધતા રહ્યા છે. આ દૃષ્ટિએ ઉંડા ઉતરીને વિચારીએ તે। દેશના પ્રત્યેક પ્રદેશામાં છેલ્લા દસ
દેશમાં સત્તાલાલસાની સાથે નૈતિકતાની દૃષ્ટિયેવમાં અનૈતિક તત્ત્વા દિન-પ્રતિદિન વધવા પામ્યા
પણ જે પતન થયું' છે તે પણ ખૂબ જ ચિંતાજનક છે. અમદાવાદના અગ્રણી સામાજિક કાર્યકર શ્રી ચારૂમતી વ્હેન યાદ્દાએ તાજેતરમાં પત્રકારે જોગ એક નિવેદનમાં જણાવ્યુ` છે કે, દિવસે દિવસે આપણે ત્યાં સામાજિક ઝઘડાઓ, અપહરણા, આપ ઘાત અને છેડતીના બનાવા વધવા લાગ્યા છે. અને છેલ્લા પાંચેક વર્ષથી તે। તેમાં ભારે વધારા થવા પામ્યા છે.' આને અંગે તેઓ તેના કારણેાને શોધીને જે કાંઇ જણાવે છે, તે આજે પ્રજાકલ્યાણુની કે રાષ્ટ્ર અભ્યુદયની મેાટી મેટી વાતા લાંબા-પહેાળા હાથ કરીને કરનારા મહાનુભાવાએ વિચારવા જેવી છે. તે કહે છે કે, ‘આજની આર્થિક મુશ્કેલીમાં આવકના પ્રમાણુ કરતાં ખર્ચનું પ્રમાણ વધી જતાં સામાજિક ગુન્હાહિત પ્રત્તિએ
છે, જે પ્રજામાં નૈતિકતાનું, સંયમ, સાદાઇ કે સંતાષનું સાચુ ́ ખમીરથી, તે પ્રજા કઇ રીતે આગળ આવી શકશે ? જે દેશની પ્રજાને પાતાના કે વ્યનું, ક્રૂરજ કે નિષ્ઠાનું ભાન નથી તે દેશ કઈ રીતે પ્રગતિ સાધરશે ? આજે ૧૦ વર્ષ પૂરા થયા. ૧૧ મા વા સ્વાતંત્ર્ય દિવસ ઉજવાયા, પણ દસ-દસ વમાં પ્રજાએ શુ` પ્રગતિ કરી ? દેશે કયા વિકાસ સાધ્યો ? તેનું નૈતિક, આધ્યાત્મિક કે સાંસ્કૃતિક દૃષ્ટિયે સરવૈયું કાણે કાઢ્યું ? એ વિષે વિચાર જ કાણું કરે છે? કેવળ એક પક્ષની સામે ખીન્ને પક્ષ સત્તા મેળવવા હરિફાઈ કરી, એકબીજા સામસામી મારચાએ ઉભા કરીને રાજકારણને ડહેાળી નાખવા સિવાય આજના રાજકીય પક્ષા અન્ય કશું નક્કર કાર્ય કરતા નથી, તે ખૂબ ખેદ સાથે જણાવવુ પડે છે, અને જે સાચી
વધી રહી છે. વળી આજના હલકા પ્રકારના ચલચિત્રા-પ્રજાકલ્યાણની, સમાજશ્રેયની નિ:સ્વાભાવે કામના
સીનેમા, તેની વેશભૂષાએ પશુ સામાજિક જીવનને નીચું લઇ જાય છે. તેમ જ આજે અેનેાની નૈતિક તાકાત પણ એછી થતી જણાય છે. અને તેના પરિણામે તે અસામાજિક તત્ત્વાનાં હાથમાં ફસાઈ પાછળથી તેઓ બેહાલ થવાના કિસ્સાઓ પણ વધવા પામ્યા છે.' તેમણે કૌટુંબિક કલેશ, અપહરણ, છૂટા
રાખીને દેશને હિત શિક્ષા આપી શકે તેમ છે, તેવા નિષ્કામભાવી સર્જે ત્યાગી ધર્મગુરૂઓને સાંભળવાની આજના દેશનાયક કે રાજકારણના આગેવાનને પુરસદ જ કયાં છે? અને પ્રજાનું શું કહેવું? તેને કાઇ સિદ્ધાંત નથી. તેને કાઈ ઉદ્દેશ નથી. શુદ્ધ અની નિષ્ઠા નથી. તેમ જ પ્રજાના કાષ્ઠ પશુ વ માં
