________________
પણ તે છે.
વ્યક્તિ અમુકજ અધિકારમાં અટવાઈ જાય તે
- વિવેકશન્ય બની જાય.
શ્રી ઉજમશી જુઠાભાઈ અમદાવાદ માનવ જીવનમાં વ્યક્તિના ભિન્ન ભિન્ન
ન નિ તે રીતે, તે માણસ એ ને એ જ છે, તે અનેક અધિકાર છે. જેમાં એક માણસ કોઈને પણ એમ ભિન્ન ભિન્ન દષ્ટિએ તેના ભિન્ન પુત્ર છે, કેઈને પતિ છે, કોઈને પિતા છે, લિ
a - ભિન્ન અનેક અધિકાર છે. કેઈ અમુક જ કોઈને સેવક , કોઈને શેઠ છે, તેમ જ તે અધિકાર તેને શિરે નથી. કેઈ કુટુંબને છે, કેઈ નગરને છે, કઈ પ્રદે. માટે જ, કેઈ એક અધિકાર પ્રત્યે ઢળી શકે છે, કેઈ દેશને છે. વળી સમસ્ત વિશ્વને પડી, વ્યક્તિ તેના અન્ય અધિકારો પ્રત્યે ઉપેક્ષા
વૃત્તિ સેવી શકે નહિ. જે તે વ્યક્તિ પિતાના
અન્ય અધિકાર પ્રત્યે ઉપેક્ષાવૃત્તિ સેવે તે તે પામેલા, કષ્ટ વેઠીને કસાયેલા, તેજસ્વી સાધુઓને વ્યક્તિ સ્વ-અધિકારોને વિવેક જરૂર ચૂકી સંગ આપણને મળે તે આ પ્રબંધ આપણે જાય. વ્યક્તિ અમુક જ અધિકારમાં અટવાઈ કાયદાથી તેડવાની શી જરૂર ?
જાય તે તે વિવેકશૂન્ય બની જાય. અનર્થ છે કે વાતવાતમાં કાયદાનું દાખલા તરીકે, આપણા કુટુંબ પરત્વે, શરણું લઈ આપણે પ્રજાને પામર આપણે અધિકાર અદા કરતાં, આપણે આપણું બનાવતા જઈએ છીએ. બાળક અને અન્ય અધિકારો પ્રત્યે ઉપેક્ષાવૃત્તિ સેવીએ તે સ્ત્રીઓ કાજે સંસાર કેક સેહામ બન્યું . આપણે એકદમ સ્વાથી અને સંકુચિત મનના છે તે બધુએ છોડીને બીજે નહિ જવા પ્રતિ- બની જઈએ. અને આપણામાં નગર, પ્રદેશ, બંધ કરવા છે? અને સાધુની કારકીદિ આ દેશ અને વિશ્વના છેપ્રત્યે પ્રેમભાવ પ્રગટે દેશમાં એટલી અળખામણી થઈ છે? નહિ, માનવતા હણાઈ જાય, અને ઢંકાયેલી
બાળકો પ્રત્યે દયા બતાવવી હોય તે યે પશુતા જોર પકડે. ઘણે અવકાશ છે. ક્ષેત્ર સાંકડાં થયાં નથી. જ્યાં પરંતુ જે, આપણે કુટુંબ પરત્વેના અધિલોકે ધામણ દઈને દીક્ષા દે છે, ત્યાં કઈને કારને અદા કરતાં આપણું અન્ય અધિકારને દીકરાની જરૂર નથી. બહુ તે બળદીક્ષિતે ન વિસરીએ તે આપણે માનવતાની ત માહિતર શિક્ષણની જોગવાઈ થાય એવી પ્રગટાવી શકીએ. અને અન્યને પ્રકાશ આપી ભલામણ કરીએ પણ અઘોરીઓ છોકરાઓ શકીએ.. ઉઠાવી જાય ત્યારે થાય એ ઉહાપોહ કરી માનવ જીવનને મુખ્ય અધિકાર સર્વથા બાળ દીક્ષાને વગેવશો નહિ કે એની એડ ત્યાગ છે. છતાં પણ સર્વથા ત્યાગ કરવા જે આપશે નહિ.
અસમર્થ છે, અને જે ગૃહસ્થ છે, તેણે ગૃહસ્થ (ઉર્મિ-નવરચના) –વર્ષ: ૨૭-અંક તરીકેને પિતાને અધિકાર અદા કરવા, અથ
૧ર પેજ ૧૦ માટે પણ વિવેકયુક્તરીતે પુરૂષાર્થ કરવો જોઈએ.
