Kalyan 1956 04 Ank 02

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 8

: : સંસારના પારને પામવાને માર્ગ: ગ્રાહક મુમુક્ષુ આત્મા દુન્યવી સમસ્ત સુખને તે ઝીલ્ય, ખીલવ્યે, પાળે, પ્રચાર્યો અને ભયંકર દુખ જ માને છે. જેમ આગના સ્પ- વધાર્યો. સંયમ લેવાના અધિકારી મુખ્યતયા શથી લેકે ડરે છે. તેથીયે અધિક ડર સંસારા- ભવ્ય જ હોય છે, અને તેનું સંયમ જ મિક્ષ સક્તિથી પર ત્યાગી પુરૂષને હોય છે. જે ઘરને પ્રાપ્તિ કવે છે. બાહા-સુખને વિસારી દેવામાં ભયંકર ભૂજંગનું દર જાણીને ત્યાગી દે છે. છે. શરીરનીય પણ સંયમપાલન સિવાય રક્ષણ સંસાર-વિષયને કાલ–કુટ વિષ જેવા માનીને કરવાની જ્યાં ચિવટ નથી હોતી. માત્ર આત્મત્યજી દે છે. માત-પિતા, ભાઈ–ભગિની, પરિ, વિકાસની જ સાધનાની એક ધારા જ્યાં હોય છે. વારને સ્વાર્થના સુંવાળા અણીદાર ભાલાઓ આ સંયમ-માર્ગ તેઓએ વહ્યો છે સમાન લેખીને તરછોડી ધે છે. અઢળક ઋદ્ધિ અને તેઓએ સ્વીકાર્યો છે કે, શમભાવ જેઓની અને સિદ્ધિના સાગર જેટલા ઉભરાતા ભંડારને રમણ-ભૂમિ હોય છે. વૈરાગ્ય જ જેઓની વેષજાદુગરના જાદુઈ–બંધની જેમ સમજીને ફગાવી ભૂષા હોય છે. પાંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ સાથે ઘે છે. તે મહાત્યાગી શ્રમણ-પુરૂષે ઉચ્ચ જેઓના આંતરિકે પગને પૂર્ણ સંબંધ હોય છે. અને પવિત્ર, આદર્શ અને અનુકરણીય જીવનને બાર ભાવનાઓને પુનઃ પુનઃ સંગમ જેઓને જીવે છે. સાચું જીવવાનું પણ એ પવિત્રાત્મા- પ્રિય-મેલાપ છે. જ્ઞાન-દર્શન અને ચારિત્ર આ એનું જ ગણી શકાય, પશુ-પંખીઓ પણ ત્રણેય જેઓનું સર્વસ્વ છે. દશ પ્રકારે યતિધર્મ જીવે છે તેમજ અન્ય છ પણ જીવે છે. જેઓને પ્યારે પરિવાર છે. સુસંક અને પણ એ જીવન અનંત દુખપરંપરાનું નિમિત્ત શુભાષ્યવસાય જેઓને સુસ્વાદુ આહાર છે. બને છે. જ્યારે ત્યાગ-પ્રધાન શ્રમણ-ધર્મમય આવા એકાન્તવાસી મુનિઓનું ધ્યેય મુક્તિ પ્રાપ્તિ જીવન એ અનંત દુઃખના અંતનું નિમિત્ત હોય છે. શરીરને નાશ થાય ત્યાં સુધીની બને છે. વીતરાગદેવે કહેલ શ્રમણ-ધર્મ એજ આકરી તપશ્ચર્યાએ જપ-ક્રિયાઓ અને પરિ– આધ્યાત્મિક અને આત્મિક વિકાસનું સાચું રહ- પહે-ઉપસર્ગો સહન કરવાની જેઓની ભાવના સ્ય છે. મોક્ષ કેને જોઈએ છે, એ પડકાર અને શક્તિ હોય છે. પંચાચાર-પાલન એ સમવસરણમાં થતું અને એ પડકારને ઝીલવા જેઓને રોજી વ્યાપાર છે. અનતિચારપણાથી કિઈ ભવ્યાત્માએ તૈયાર થતા.
જીવવું એ જેઓનું સ્વાશ્ચ છે. આત્મધ્યાનની તે પ્રભુએ સંસારના તમામ દુખને દૂર કરવા તન્મયતા એ જેઓની ચેષ્ટા છે. પંચ મહાપ્રાણી માત્રને મોક્ષને અખંડ અને અનંત વ્રતનું પાલન એજ જેઓના શ્વાસ છે. ક્ષણે આનંદ અપવા સંયમ-માર્ગ દર્શાવ્યું અને ક્ષણે ઉજાગર-દશા એજ આત્મ-ગુણ રક્ષણની સાથે સાથે એ માર્ગની આરાધના, આચરણા પૂર્ણ ચિંતા છે. અને ઉચ્ચ-વિચારણા પણ દર્શાવી અને વ્રત આ શ્રમણ- ધર્મ ગ્રહણ કરે અશકય લેવાની જેવી ઉત્સુક્તા હોય છે, તેથીય અધિક લાગે તેઓને ધીમે ધીમે મેક્ષ-માર્ગ પ્રતિ પ્રયાણ ઉત્તરોત્તર પાલન કરવાની ધીરતા, ભાવના, દ્રઢતા માટે દેશવિરતિ ધર્મનું ફરમાન છે. સંયમ એક રાખવા પણ સૂચવ્યું. સંયમના પવિત્ર બોધપા- દિવસનુંય પણ શુધના થઈને પાલન કરાય ઠને ધર્મ–ધધ વહાવ્યો ! અનેક આત્માઓએ તે અવશ્ય મુક્તિ-રમાને સંબંધ કરી આપે.