________________
કયાણ :
જીવન જીવ્યાને આનંદ માણનારે સમજવું ઘટે છે કે–“સત્ય વિનાનું જીવન, લૂણ વિનાના ભેજન જેવું બની જાય છે.” *
સત્ય, માનવ જીવનનું સૌભાગ્ય કંકણ છે, સેહાગ ટીલડી છે. નિજનું અખંડ સૌભાગ્ય વાંચ્છનાર પ્રત્યેક સંસારીએ નિજ ઉપરનું સત્યનું રવામિત્વ સ્વીકારી લઈ એક અદના સેવકની રૂએ સત્યશા સ્વામીના રહે સંચરવું જોઈએ.
દરેકે સમજવું ઘટે છે કે, સત્ય શાશ્વત છે, અખંડ છે, અનંત છે. જેના આશ્રયે જીવનની મધુરી સુખદ પળે અમર બની જાય છે. દુ:ખની પળા દરમ્યાન જે સાચા જીવનનું મહાતમ્ય પઢવે છે. અસત્યોના ઊંડા અંધારામાં સપડાયેલા કાજે સત્ય પ્રકાશદાયિની શક્તિ બનજે.
કવિ શ્રી નાનાલાલે પણ ગાયું છે કે, “અસત્યો માંહેથી પ્રભુ પરમ સત્યે તું લઇ જા.” આવા સમર્થ લેખક અને વિચારકને પણ અસત્યથી ઉગરવા માટે પ્રભુની તેજભીની કૃપાની યાચના કરવી પડે છે, તે પછી આપણે ગુરદ્વારા સત્યને માર્ગ સમજવો પડે, તેમાં અતિશયેકિત જેવું શું?
सत्यम् शिवम् सुंदरम् ।
اشرفرورفكارنكافكارفيرنارفى
કે રાજકારણનાં ધુમધડાકાની વચ્ચે સમાજના પાયામાં જે
સડે વધતું જાય છે તે તરફ આપણું લક્ષ જતું નથી. સામાજિક કાર્યકરનું સ્થાન કાજકારણના “વર ની પાસે બહુ ઝાંખું :
લાગે છે, પરંતુ એટલું સમજી લેવાનું છે કે મનુષ્ય માત્ર 3 સામાજિક પ્રાણી છે. સમાજના પાયા સડેલા હશે તે શું 3 રાજકારણ કે શું અર્થકારણ, એકે ય “કારણમાં આપણને ૬ તે સિદ્ધિ સાંપડવાની નથી.
انفالدالفطر
