________________
જેન યુગ.
-=. તા. ૧-૧-૧૯૨૭.
જૈન યુગ.
gone
૩ષાવિ રવિ સીનદાર નાથ! દgs: તારવી, ચાપડા સરખા કરવાને દિવસ તે દિવાળી, એ ર વતાયુ મવાર રસ્તે, વિમા સિfaોરપિટ દિવાળીના આગમનની નેબત વાગી રહી છે. અર્થ:-સાગરમાં જેમ સર્વ સરિતાઓ સમાય છે તેમ
અધ્યાત્મ આવશ્યક છતાં એને સંબંધ આત્મા હે નાથ ! તારામાં સર્વ દ્રષ્ટિએ સમાય છે પણ જેમ પૃથક પુરતા સવિશેષ છે. વ્યવહારૂ જ મતમાં વ્યવહારિક નજરે પૃથફ સરિતાઓમાં સાગર નથી દેખાતા તેમ પૃથક પૃથફ
જે પરથી આગેકુચ કે પીછે હઠના માપ નિકળી શકે દૃષ્ટિમાં તારું દર્શન થતું નથી.
એવા કાર્યોનાજ કદર થાય છે. તેથીજ કરકસર - બેકારી - સિત્તેર હિવારા.
કે ધંધાની પાયમાલીવાળા આ સમયમાં પણ હરિપુરા ગામડાની આસપાસ લાખના વ્યય ઈટ મનાય છે. કેટલીક વાર વ્યવ ને બાહ્ય પ્રદર્શન અતિ અગત્યના ભાગ ભજવે છે. શરત માત્ર એટલીજ કે એ ૫છળનું
ધ્યેય મુળ વાતથી અસંગત ન હોવું જોઈએ. !! તા૧-૧૦-૩૭. - શુક્રવાર. ! SONCHO
કેળવણી અને બેકારી ભલે જૈન સમાજ માટેના
પ્રશ્નો લેખાય, છનાં ઈતર સમાજે એનાથી સાવ અણુપર્યા પર્યુષણ પછી
કે અગ્રસિત તે નથીજ એ દિશામાં ઘણુંય કરવાનું રહે છે,
અને એટલા માટે આજે જેઓ હજી ઓઘ સંજ્ઞામાં વાત છે ઘણુ ઘણા દિવસો સુધી રાહ જોવડાવી પધારેલા તેમને અને જેઓએ મહાસભા સામે કેવલ કાદવ મહારાજા, જેમ કાર્ય નિષ્પત્તિ થતાં સિધાવી જાય અને ઉરાડી હાથ ધંઈ નાંખ્યા છે તેમને, કંઈ ન કહેતાં પાછળ પ્રજાની જે સ્થિતિ થાય તેવી દશા આજે આપણી જેઓ આજે પશુ હાર્દિક ઉમળકાથી સહકાર આપી છે. મહારાજાએ આપેલ વચન, જાહેર કરેલ છુટછાટ, રહ્યા છે અને આધકારની ખુશી પર દષ્ટિ ગોચર થાય નિર્દિષ્ટ કરેલ રાહત માર્ગો અને સંભળાવેલ શિક્ષા- છે, તેમને વિનમ્ર ભાવે જણાવીએ છીએ કે જેને મહા સૂત્રો એ જેમ પ્રજા માટે વિચારણીય કાયક્રમ બને છે, સભાનું “હરિપુરા ” ક્યાં છે? જૈન સમાજના મોજુદ અને એમાંજ તે ઓતપ્રોત થઈ જાય છે, તેમ જૈન પ્રશ્નોમાં એનું સ્થાન છે કે નહીં ? શાંતિથી વિચારનાં સમાજ માટે પર્યુષણું મહાપર્વની પૂર્ણાહુતિ પછીના એમ નથી લાગતું કે આજના સર્વે સવાલ એ “વર સમયનું સમજવું.
વિનાની જન” જેવા છે? રસવૃત્તિના મુખ્ય કેન્દ્ર વગર મિચ્છામિ દુક્કડમની વિધિ થયા બાદ મેલ-કચરો અને એને લગતી જાગ્રતિ સિવાય ગમે તેવા બળતા કે દેવ આદિ નીકળી જવાથી હદય હળવું અને શુદ્ધ પ્રશ્નોને ઉકેલ પણ નહીં આણી શકાય. કેટલાકને તેડ થઈ જાય છે. અધ્યામિક ક્ષેત્રમાં એ પછીના કાળ એટલે તે સમયની મર્યાદા પર અવલંબે છે. કેટલાકને તેડ નવી વહી શરૂ કરવાને શુભ સમય, નફા સિવાયનું તે સ્વાશ્રય પર નિર્ભર છે. અને છેડાનો ઉકેલ શક્ય મંગળાચરણ કેઈ પણ નજ ઈછે, આશાઓ પૂર્ણ થાવ છતાં એમાં વિપુળ દ્રવ્ય અને સેવાભાવી કાર્યકરોની કિવા ન થાવ છતાં સૌ કોઈ નવનવી અને ઉત્તરોત્તર આવશ્યકતા છે. આપણી પાસે એ કેટલા પ્રમાણુમાં છે? વૃદ્ધિ પામતી આશાઓ સેવેજ. '
તેથીજ “ડાળ પાખંડાને છડી, મૂળ પ્રતિ મીંટ માંડવાનું છે” આ વિશ્વવની કાનુનમાંથી જૈન સમાજ કે એની સરકાર બજેટને સમય આવે છે. વ્યાપારી આલકેંદ્રિત સંસ્થા-જૈન મહાસભા-શા સારૂ બકાત રહે? મના સરવૈયા નિકળવાનો કાળ પણુ આવે છે. સખત આધ્યાત્મિક દષ્ટિયે નિર્મળ થયેલા અંતરે ચક્ષુ સામે પરિશ્રમ પછી આરામની રજાએ યાને વેકેશન આવે બનતાં ને બની રહેલા રેજના બનાવાનો અભ્યાસ કરશે છે. વર્ષભરની મહેનત કે અભ્યાસનો તાગ કહાડવાને તે સહજ જણાશે કે જગત આજે વ્યવહારૂ વિષયાના સમય પણ આવે છે. રાજના નિયમિત મુસાફર સહસ્ત્ર સાંધા જોડવામાં ગરકાવ થયું છે, એની ગતિ વિદ્યુત મિને એકાદવાર છુમંતર થઈ જવાને કે રાત્રિના કરતાં પણ વધુ ઝડપી બની છે
સમ્રાટ રહિણી પતિને સદંતર અદ્રશ્ય થઈ જવાને તે પછી આપણે વ્યવહારૂ બનવાની જરૂર નથી? વખત પણ આવે છે. આમ વર્ષ ભરમાં દરેકને માટે કેની રાહમાં આપણે અધુ વર્ષ વ્યતીત કીધું? શા છેડા કલાક કે વધુ કલાકો નિર્માયા છે, તો પછી એ માટે આપણા મગજમાંથી પિલ્લી “ કકડી અને એના નિયમમાંથી સંસ્થાઓના અધિવેશનને કેમ બત બચ્ચાની વાત” ઘડીભર પણ વિસ્મૃત થવા દેવી ઘટે ? રખાય ? યાદ રાખવાનું છે કે જ્યાં લગી એ નિયમિતતા કોણ નથી જાણતું એ ઉક્તિ કે–“ આપ સમાન આણી નહીં શકાય ત્યાં લગી જાગૃતિ અને ચેતનના પૂર બળે નહીં.”
નથીજ વહેવડાવી શકવાના “વહેતા પાણી નિર્મળા” એ જૈન સમાજને પ્રત્યેક સંતાન સારી રીતે જાણે છે કહેવત તે જમાના પૂર્વની છે. એ માટેની પ્રબળ ધગશ કે પાપભાથી મુક્તિ મેળવી-વર્ષ ભરના દેશોની ક્ષમા કે સપનું તમને નહિં પ્રગટે ત્યાં સુધી “ઘાંચીના પના કરી-ખાતાવહી સરખી કરવાનો દિવસ તે જેમ બેલની સ્થિતિ ” જેવુંજ રહેવાનું.' સંવત્સરી, તેમાં વ્યાપારના આંકડા પરથી નફા ટેટા હવેનો વિચારણીય પ્રશ્ન એજ હૈઈ શકે.
