________________
૪૨૯
અધ્યાત્મરસિક પતિ એવચંદ્રજી વગેરે. આ દેવચંદ્રજી અમદાવાદમાં દેશીવાડામાં દાનેશ્વરી (દીનપર ઉપકાર કરનાર), ૨૧ વિદ્યાને બિરાજતા હતા, ત્યાં એક દિન વાયુપ્રકોપથી વમનાદિ દાનની શાળાપર પ્રેમી (અનેક ગચ્છના મુનિઓને વ્યાધિ થતાં નિજ શિષ્યને બોલાવી શિક્ષા આપી વિદ્યાદાન દેનાર તેમ જ અન્ય ધર્મને વિદ્યા શિખકે “સૂરિજીની આજ્ઞા વહેજે, સમયાનુસારે વિચ. વનાર) ૧૨ પુસ્તકસંગ્રાહક ૧૩ વાચક્ષદપ્રામ, રજે, પગ પ્રમાણે સોડ તાણ સંઘની આજ્ઞા ધરજો.” ૧૪ વાદીપક, ૧૫ નુતન ચિત્યકારક, ૧૬ વચન
આ વખતે શિષ્યમાં મુખ્ય મનરૂપજી ને તેના શિષ્ય તિશયવાળા ( તેથી ધર્મસ્થાને દ્રવ્ય ખર્ચાવનાર), ૧૭ રાયચંદ્રજી, વળી બીજા શિષ્ય વિજયચંદ્રજી ને રાજેન્દ્રપ્રધાનપૂજિત, ૧૮ મારિ ઉપદ્રવ નાશક, ૧૯ તેના શિષ્ય રૂપચંદ્રજી, તેમજ સભાચંદજી વગેરે સુવિખ્યાત, ૨૦ ક્રિયા દ્વારક, ૨૧ મસ્તકમાં મણિધાહાજર હતા. પછી દશવૈકાલિક, ઉત્તરાધ્યયન એ રક અને ૨૨ પ્રભાવક. ” આમાનાં ઘણાંક વિશેષણ સુત્રોનાં અધ્યયન સાંભળતાં અરિહંતનું ધ્યાન ધરતાં પ્રાયઃ યોગ્ય અને સાર્થક ગણી શકાય. હવે આપણે સં. ૧૮૧૨ના ભાદ્રપદ અમાવાસ્યાને દિને રાત એક સ્વતંત્ર રીતે દેવચંદ્રજી સંબંધી જુદી જુદી હકીકત પ્રહર જતાં દેવચંદ્રજી દેવગતિ પામ્યા. પાછળ જુદી જુદી દૃષ્ટિથી જોઈશું. ઉત્સવથી માંડવી કરી ઘણું દ્રવ્ય દાનાર્થે ખચી સેવ ગરપરપરા – . શ્રાવકોએ મળી શબને દાહ દીધો.”
૧૧. તેઓ ખરતર ગચ્છમાં થયા હતા. તે ગ- ૯ રાસકર્તા કહે છે કે તેઓ “આસનસિદ્ધ હતા, ૭માં ૬૧ મી પાટે જિનચંદ્ર સૂરિ થયા કે જેઓ ને અનુમાને જે દરેક ભવમાં આરંભમાં ભાવથી સમ્રાટ અકબરના સમયમાં થયા કે જેમણે તે સમ્રાકર્મને ધ્વસ કરવા રહી ધર્મ યૌવનમાંજ જીવન સતત પર પિતાને પ્રભાવ પાડી તેની પાસેથી “યુગપ્રધાન” ગાળશે તે સાત આઠ ભાવે સિદ્ધિને વરશે. વળી તે બિરદ મેળવ્યું હતું (જુઓ મારો નિબંધ નામે કહે છે કે તેમના મસ્તકમાં મણિ હતી તે હાથ આવી કવિવર સમયસંદર' જન સાહિત્ય સંશોધક ખંડ ૨ નહિ. મહાજને દાહસ્થળે સ્તૂપ કરાવી પાદુકા પ્રતિ- અંક ૩-૪ તથા અગાઉની નં. રન ફટનેટ) તેમનાથી ષ્ઠિત કરી. (આ માટે વિશેષ બારીક શોધખોળ માંડીને દેવચંદ્રજી પિતાની ગુરુપરંપરા આપે છે. આ કરવાની જરૂર છે.) ત્યાર પછી થોડા દિવસે મન- જિનચંદ્ર સૂરિનું નીચે પ્રમાણે પિતે વર્ણન કરે છે – રૂ૫૭ સ્વર્ગસ્થ થયા. તેમના શિષ્ય રાયચંદજી રહ્યા તેai ધો જાતો ગુણાત્રા સમાપ: કે જે ગુરૂ પ્રમાણે વર્તન રાખી ગુરૂનું ધ્યાન ધરતા ક્રિસ્ટલામwiણાાનિકતાને પીડા હતા. તેમણે કર્તાને ગુરૂની સ્તવના કરવા કહ્યું તેથી શીખવિનવાદઃ રિ તૈજ્ઞાહિતિવ્રતા: તેણે આ સં. ૧૮૨૫ આસો સુદ ૮ રવિવારે દેવ તરણાનારા નજરે ન પુરાધીઃ | વિલાસ રાસ રચી પૂર્ણ કર્યો.”
(જ્ઞાનમંજરી પ્રશસ્તિ પૃ. ૪૨૧. ભા. ૧ લો.) ૧૦ વિશેષમાં કર્તા આ રાસના પ્રારંભમાં જ ૧૨. તેના શિષ્ય પુણ્યપ્રધાન ઉપાધ્યાય થયા-- દેવચંદ્રજીમાં ૨૨ ગુણો જણાવે છે તે નેધવા લાયક તેને શિષ્ય સુમતિસાગર-સુમતિસાર વિદ્યાવિશારદ' છે –“ ૧ સત્યવક્તા ૨ બુદ્ધિમાન ૩ જ્ઞાનવંત, ૪ થયા, તેમના સાધુરંગજી અને તેમના શિષ્ય રાજશાસ્ત્રધ્યાની, ૫ નિષ્કપટી, અક્રોધી, ૭ નિરહંકારી, સા(ગ)રજી “શ્રી જિન વચનનું મુખ્ય સારતત્વ તેમાં ૮ સૂત્ર નિપુણ (આગમ, કર્મગ્રંથ, કર્મ પ્રકૃતિ આદિમાં પ્રવીણ (વિચારસાર પ્રકરણ પ્રશસ્તિ ), “સુવિહિત નિષ્ણાત), ૯ અન્ય સકલ શાસ્ત્રના પારંગામી (અલં- કહેતાં પંચાંગી પ્રમાણ, રત્નત્રયીની હેતુ કેતાં કારણ કાર, કેમુદી, ભાષ્ય, ૧૮ કોષ, સકળ ભાષા, પિંગલ, એહવી જેહની સમાચારી-એહવે જે ખરતર ગ૭ નૈષધાદિ કાવ્યો, સ્વરોદય, જ્યોતિષ, સિદ્ધાન્ત, ન્યાય- તે મણે વર કહેતાં પ્રધાન, સર્વ શાસ્ત્રનિપુણ, મરૂશાસ્ત્ર, સાહિત્યશાસ્ત્રાદિ સ્વાપર શાસ્ત્રમાં પ્રવીણ). ૧૦ સ્થળ વિષે અનેક જિન ચિય પ્રતિષ્ઠાકારક, આવશ્ય
