________________
૩૪૨
સાધ્યની સિદ્ધિમાં સહાયભૂત એ સમતારસને આપણે આપણા જીવનમાં કેટલા ઉતાર્યાં છે અને કેટલેા ઉતારવાની આવશ્યકતા છે એ વિચારવાનુ કર્તવ્ય આપણું છે.
જૈનયુગ
આપણે પ્રભુ મહાવીરની જયંતી ઉજવી ત્યારે જ કહી શકાય, જ્યારે આજયતીની સફલતા પણે એ પ્રભુના ફરમાવેલા પવિત્ર માર્ગે પ્રયાણુ કરીએ. આપણી ઉજવેલી જયંતી ત્યારે જ સફળ થઇ શકે ૐ જ્યારે આપણે આપણાં વૈમનસ્યને, ક્ષુદ્રકલહેાને, નજીવા કલેશક’કાસેાને, પરસ્પરના કુસપને તિલાંજલિ દૃષ્ટ આપણી શક્તિ અને અમૂલ્ય સમયને દુર્વ્યય ન
કરતાં એ પ્રભુ મહાવીરના જીવનમાંથી ઉત્તમ ક્ષમા, માર્દવ, આવ, નિલેૌભતાને આપણા જીવનમાં ઉતારીએ. વિષયજય, કષાયજય, ઇંદ્રિયજય, મનેાજય
जो देवाणविदेवो
जं देवा पंजली नमसंति । तं देव देव -महिअ सिरसा वंदे महावीरं ॥
ચૈત્ર ૧૯૮૩
કરવા પ્રયત્ન કરીએ. પ્રભુ મહાવીરે પ્રરૂપેલ ગંભીર સૂક્ષ્મ સત્ય તત્ત્વાને-ગહન સિદ્ધાંતને સ્વયં સમજી અન્યને સમજાવવા-તેને પ્રચાર કરવા પ્રશસ્ત પ્રયત્ન કરીએ. અજ્ઞાનથી, પક્ષપાતથી કરાતા અક્ષમ્ય અસત્ય આક્ષેપોના પણ શાંતિથી પ્રત્યુત્તર આપી અજ્ઞાન લેખક-વક્તાઓની સ્ખલનાએ શાંતિ–સમાધાનીથી સુધરાવવા પ્રયાસ કરીએ. અને એ રીતે કષ્ટક અંશે જો પરમાત્મા મહાવીરને પુનિત પગલે ચાલીશું તા અવશ્ય આપણી ઉજવેલી જયંતી સલ થશે, અને
આપણે સાધ્યસિદ્ધિ સથઃ સાધીશું.
આપે મ્હારા વક્તવ્યને શાંતિથી શ્રવણ કર્યું તે માટે આપના પુનઃ આભાર માની મ્હારૂં વકતવ્ય પૂર્ણ કરૂં છું.
( અનુવાદ ગીતિ ) વંદું છું. શ્રી વીરને નમે છે દેવા પ્રાંજલિ જેને પૂજિત છે ઇંદ્રાથી વળી જે છે દેવ, દેવાના. ) અગણિત વંદન હા—ક્રાતિશઃ ધન્યવાદ હૈ। તે સિદ્ધાર્થનંદન, ભયભંજન, મહાવીરને કે જેઓએ આજની પુણ્યતીથિએ ચરમ દેહ ધારણ કરી, સાચું જીવન જીવી, જગતને સાચા માર્ગ દેખાડયા છે.
જગદ્ગુરૂ, શ્રી વીરપ્રભુના સર્વ ગુણાનુ` યથા સ્થિત વર્ણન કરવું તે દેવતાઓના ગુરૂ માટે પણુ
વીર સ’. ૨૪૫૩ ચૈત્ર શુ૧૩ આરસદ.
}
શ્રી વીરસ્તુતિ.
(રા. રા. ઉમેદચંદ ઢાલતયદું ખરાડીઆ. B. A ) ગીતિ.
લાલચંદ્ર ભગવાનદાસ ગાંધી,
અશક્ય છે તેા પછી મારા જેવા પામર માટે તા તે તદ્દન અશય હાય તેમાં શે સંદેહ ?
મનુષ્યવાણીને અગાચર, અતી દ્રિય, અલખ અને અનુપમ તે શ્રી નિગ્ગ'થ નાતપુત્તનું સ્વરૂપતા સ્વાનુભવજ દેખાડી શકે. યથાયેાગ્ય દશા નહીં હાવાથી બાળકની માફક માત્ર હાથ પહેાળા કરી • તે જગદ્ય મહાપુરૂષ આવા-આવા હતા' એજ મારે માટે કહેવાનું રહે છે.
પળે પળે, સમયે સમયે સ્મરવા યાગ્ય છે તે શત્રુંજય મહાવીર અને તેમના જીવનસ`દેશ. નહી’ કે એકલા જન્મકલ્યાણક દિવસેજ. તેથીજ ઉપાધ્યાય શ્રી યશેોવિજયજીએ ગાયું છે કેઃ—
“તુમ ગુરુ ગણુ ગંગાજળે, ઝીલીને નિર્મળ થાઉંરે અવર ન ધંધા આદરૂં, નિશદિન તારા ગુણુ ગાવું રે —ગિરૂઆરે.
