________________
એટલે અહિંસાના ઝૂંડા ફરકાવનારમાં આવી છુટ છાટ માનવી, એતે નરી કલ્પનાજ છે.
આ દરેકને નિષ્કર્ષ એ નીકળે છે. કેન્ડરેક બાબતમાં પ્રત્યેક આત્મા જેવા બીજો કાઇ જોખમ દાર નથી. તેથી જિનેશ્વરાએ જ્ઞાતિ, સમાજ કે દેશસુધારણાના પ્રશ્નાને અનાવશ્યક માની આત્મસુધારણાના પ્રશ્ન સ્વતંત્ર હાથ ધર્યાં છે.
આ જીવનસુધારણાનું મૂળ અંગ,
વીરચરિત્રના લેખક
યાને ભ્રાતૃભાવ છે.
આ પ્રમાણે તીર્થંકરાના તત્વપદેશ છે, ૬. જીવનનાં સંસ્મરણા
તેઓ વિશાલા નગરીમાં બ્રાહ્મણુકુડ પરામાં ઋષભદત્ત બ્રાહ્મણની શ્રી દેવાનદાની કુક્ષિમાં ૮૨ દિવસ સુધી ગર્ભપણે રહ્યા હતા. ત્યાર પછી હરિઅભેદ-અખેદણગમેષી દેવે ગર્ભપરાવર્તન કર્યું, એટલે ક્ષત્રિયકુંડ પરાના સિદ્ધાર્થે ક્ષત્રિયની સ્ત્રી ત્રિશલાદેવીની કુક્ષિમાં ઉતરી જન્મ પામ્યા હતા. જોકે આ વાત અનબુદ્ધિથી સ્વિકારી શકાય તેવી નથી. જ્યારે બુદ્ધિશાળિએને આ બનાવમાં જરાય અવિશ્વસ્થતા લાગતીજ નથી. કેમકે અત્યારના ડૉક્ટરો બહુ સાવચેતીથી એકખીજી બ્રિટના ગર્ભના પાલટા કરી શકે છે. તે પછી આ કાર્ય કરવામાં દૈવી સામર્થ્ય અશકત મનાય ? હરગી નહીં. આ ગર્ભાપહારની શાહેદી શ્રી ભગવતી
સૂત્રમાં છે.
આપણે ઉપર જોઇ ગયા કે-પ્રત્યેક ઉન્નતિનું મૂળ ધર્મ છે, તો આ બાબતમાં સમાજને પણ એવે • આદર્શ પુરૂષ મળવા જોઇએ, કે જે જીવનસુધારામાં સંપૂણું હદે પહોંચેલ હાય.
હિંદીઓએ દરેકે દરેક સારાં નરસાં કાર્યોંમાં જુદા જુદા આદર્શો ગાઠવ્યા છે. જેમકે શિલ્પમાં વિશ્વકર્માં, કામવિલાસમાં લક્ષ્મીપુત્ર, ન્યાયીશાસનમાં રામચંદ્ર, યુદ્ધમાં કૃષ્ણ, ખાણાવળીમાં અર્જુન. તેમ જેમાંથી દરેક ઉચ્ચ ખાળતાનુ શિક્ષણ મળે એવા આદશ પુરૂષ કાણુ ?
ભલે, ઉપાસક તે પુરૂષને પ્રથમ સાધનામાં યથાર્થ ઓળખી ન શકે પણ સાધનાના પરિણામે અંતિમ ધ્યેયે પહેાંચી શકે. એવા સ્વયં'સિદ્ધ આદશ હવા જોઇએ. આવા આદ` નરેા તીર્થંકરા છે.
જે પૈકીમાં અંતિમ તીર્થંકર શ્રી મહાવીર્ સ્વામી છે.
એટલે હવે તેમના ચરિત્રભાગા તપાસી લઈએ, પૂર્વભવ—પૂનમ માટેની માન્યતા ઉપર સ્પષ્ટ કરેલ છે. પ્રભુમહાવીરના પૂર્વના છવ્વીશ જ મેાનું વૃત્તાંત મળી શકે છે. બૌદ્ધ સ`જ્ઞામાં આવા પૂર્વભવાને જાતકસ ગ્રહ કહે છે.
૩૫૭
જેના જન્મ થતાં બળભદ્ર નામ રાખ્યું હતું. જ્યારે દેવકીજીએ મૃતમાલિકાને જન્મ આપ્યા હતા.
ગર્ભાપહાર-મહારાજા કૃષ્ણુચંદ્રના વડીલ બંધુ બળભદ્ર માટે એવું બન્યું છે કે-દેવે દેવકીના સાતમા ગતરાહિણીના ઉદરમાં સ્થાપ્યા હતા.
દેવકીજીના આઠમા ગર્ભ તે મહારાજા કૃષ્ણચ' છે. આજ પ્રમાણે પ્રભુ મહાવીરસ્વામી માટે બન્યું છે.
દંપતીવ્યવહાર—જો સ્ત્રી અને પુરૂષ આખી રાત્રિ શય્યામાં સુખ રહે તો બ્રહ્મચય પાળવા છતાં સ્ત્રીના શરીરનાં આકર્ષણુ-તવાથી પુરૂષના શરીરમાં ધસારે। શરૂ થાય છે અને પરિણામે યુવાવસ્થામાંજ પુરૂષને ક્ષય લાગુ પડે છે. માટે દંપતીએ અલગ અલગ શયન કરવું જોઇએ. આ અત્યારના ડાકટરને જાહેર અભિપ્રાય છે પણ આપણે શ્રી કલ્પસૂત્રના સ્વપ્નના અધિકારમાં જોઇ શકીએ છીએ કે(ઋષભદત્ત અને દેવાના તથા ) સિદ્ધાર્થે ક્ષત્રિય અને ત્રિશલા ક્ષત્રિયાણીનાં શયનસ્થાના જુદાં જુદાં હતા, જેથી ત્રિશલા ક્ષત્રિયાણીએ સ્વામી પાસે જઇ પેાતાનું સ્વપ્ન કહી સંભળાવ્યું હતું. આ પાઠમાં ગર્ભના ત્રીજે મહીને શુદ્ધ બ્રહ્મચર્યની ઝાંખી છે.
જ્યાં આવું નિરૂપમ ગૃહસ્થજીવન હાય, નૈષ્ઠિક બ્રહ્મચર્યું હાય, ત્યાં સમર્થત્તાની વિશ્વાહારક પુત્રની માતા થવાનું ભાગ્ય સાંપડે એમાં શું નવાઇ
દંપતીવ્યવહારમાં રહેલાંતે આ આદર્શ શું શીખવે છે ?
