________________
૩૬૨
જનયુગ
ચૈત્ર ૧૯૮૩
નગરીમાં સૈન્ય સહિત આવ્યો અને ચંડતને બુદ્ધના મૃત્યુ પહેલાં ૮ વર્ષે તેણે બૌદ્ધ ધર્મને આશ્રય પરાજય કરી તેને પકડી કેદ કર્યો તથા તેના કપા- આ હતો અને બદ્ધધર્મ વિષે એને મેટી શ્રદ્ધા ળમાં “આ દાસીપતિ છે એવા અક્ષર લખ્યા. ઉત્પન્ન થઈ હતી પરંતુ તે માન્યતા મેટી ભૂલ ભરેલી પછી ઉદાયન તે પ્રતિમા લેવા ગયો પરંતુ પ્રતિમા છે. એને બૌદ્ધધર્મ વિષે બિલકુલ લાગણી હતી જ નહી. ચાલી નહી, છેવટ તેના અધિષ્ઠાયકે કહ્યું કે-“વીત- ૭. શતાનીક રાજા ભયપતન નગર ધૂળથી દટાઈ જશે માટે આ પ્રતિમાં કેશાબી નગરનો ન્યાયનીતિમાન પ્રજા પાળક લઈ જવી નહી.” પછી ઉદાયનરાજા ચંડઅદ્યતન નરેશ રાજા ચેટકનો જમાઈ છદ્મસ્થપણે વિચરતા લઇ પિતાના નગર તરફ ચાલ્યો. માગ માં વર્ષાઋતુ પ્રભામહાવીરે પોષ વદિ પડવેને દિવસે અભિગ્રહ કર્યો આવવાથી ત્યાંજ પડાવ નાખે, અનુક્રમે પયુંષણ કે પગમાં લોહની બેડી હોય, મસ્તક મુંડેલું હોય પર્વમાં ઉદાયનને ઉપવાસ હોવાથી રસોઈઆએ ચંડ
ત્રણ ઉપવાસી હોય, રૂદન કરતી હોય, રાજની પુત્રી પ્રોતને “શું ખાવું છે?” એમ પુછયું એટલે તેણે હોય છતાં તે દાસીની પેઠે રહેતી હોય, ઉંબ વચ્ચે પણ વહેમ આવવાથી કપટવડે પિતાને પણ પયું " બેઠી હોય એવી કોઈ સ્ત્રી જો મને ભિક્ષા વિના ટળી ણાને ઉપવાસ છે એમ કહ્યું તે જાણું ઉદયન ગયા બાદ સપડાના ખૂણામાંથી અડદના બાકળા રાજાએ તેને સધર્મી કહી છેડી મુક્યા. અને તેના વહોરાવે તે મહારે પારણું કરવું, અન્યથા નહીં.” કપાળે તે અક્ષર અદશ્ય કરવા માટે સુવર્ણ પદ આ ઘોર અભિગ્રહ લઈ પ્રભુ મહાવીર હમેશાં બાં. પછી વર્ષાઋતુ પૂર્ણ થએ ઉદાયન રોજ ભિક્ષાવૃત્તિ માટે ઘરેઘર ફરતા પરંતુ કાઈથી પણ પિતાના નગરમાં આવ્યું. અંતે પિતાના ભાણેજ
તે પૂર્ણ કરી શકાય નહી. પરમ જૈન ધર્મ શતાનીક કેશીને રાજ્ય સેપી પ્રભુ મહાવીર પાસે દીક્ષા લઈ
રાજા, ચેટકરાજાની પુત્રી મૃગાવતી રાણી, સુગોત્ર અંતિમ રાજર્ષિ થયો.
મંત્રી અને તેમની પત્ની નંદાએ ભિન્ન ભિન્ન જાતના ૫. ચંડ પ્રત.
ઘણા ઘણા ઉપાય યોજેલા છતાં અભિગ્રહથી અજાણ આ રાજા શ્રી ચેટક મહારાજાને જમાઈ અને હેવાને લીધે તેમાં તેઓ સફળ નિવડ્યા નહી; આખરે પરમશ્રાવિકા શિવા દેવીને ભતા હોવા છતાં પ્રથમ પાંચ દિવસ ઉન છ માસે સર્વ પ્રકારની અનુકુળતાએ ધર્મ નહોતો પાળતો પરતુ ઉદાયન રાજા સાથે ચાલ પાન સાથે ચંદનબાલાના હાથે પ્રભુએ
તવેને આનંદ ઉપરોક્ત બનાવમાં કપટથી પણ પર્યુષણનો ઉપવાસ થયો. પ્રભુને કેવળજ્ઞાન થયા બાદ ચંદનબાલાએ કર્યો અને બંદીખાનામાંથી મુક્તિ મળી તેથી ત્યાર
દીક્ષા લીધી અને શતાનીક રાજાની પત્ની મૃગાવતીએ પછી શુદ્ધ રીતે જૈન ધર્મ પરિપાલક બન્યું હતું. તેનું શિષ્યત્વ સ્વીકાર્યું. ૬. રાજા કેણિક,
૮. નવમલઈ અને નવલ૭ઈ. રાજગૃહનગરીના શ્રેણિક અને ચેહુણાને પુત્ર કે કાશી દેશના લઈ જાતીને નવ રાજાઓ જેને બૌદ્ધગ્રંથમાં અજાતશત્રના નામે ઓળખવામાં અને કેશલદેશના લ૭ઈ જાતીના નવ રાજાઓનાં આવે છે. તે પોતાના રાજ્ય ખટપટના કાર્યમાં ગમે જુદાં જુદાં નામ કે રાજ્યસ્થળો વગેરેની માહિતી તે હશે પરંતુ પ્રભુ મહાવીરનો અનન્ય ભક્ત હતો. મળતી નથી. માત્ર તેઓ વૈશાલી નગરીના ચેટકરોપ્રભુ મહાવીરના સામૈયામાં એણે જેટલી ધામધૂમ જાના સામંતે હતા અને નવમલલઈ, નવલ૭ઈની કરેલી અને પિતાને દ્રવ્યને સદુપયોગ કરેલો તેટલો સંજ્ઞાથી ઓળખાતા એટલુંજ મલે છે. પ્રભુમહાવીરે બીજા કોઈ રાજાએ ભાગ્યેજ કર્યો હશે એથી જન પાવાપુરી નગરીના હસ્તપાળ રાજની કારકુન યોગ્ય આગમોમાં સામૈયાના પ્રસંગે ના જળની સાક્ષી સભામાં અંતિમ (છેલું) ચાતુર્માસ કરેલું ત્યારે પ્રભુના આપવામાં આવે છે. કેટલાકે એમ માને છે કે આયુષ્ય કર્મની પૂર્ણતાની છેલ્લી રાત્રીએ એ અત્યારે
