Jain Dharm Prakash 1916 Pustak 032 Ank 06

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

જૈન ધર્મ પ્રકાશ.
નવી દિ.
(સવૈયા–એકત્રીશ. ) હાય સવાયા સર્વશકી પણ ગુણ તણે નહિ જેને ગર્વ, મધુર વચન વદતા મુખ કાયમ ચતુર થઇ ચાખે ફળ સવ; દિધ વિચારપૂર્વક કીધેલા કાય સદા જેના વખણાય, વતન શુભ ધરિ લય ગાળે સજજન તે જગમાં કહેવાય. ઝેર જરાય ધરે નહિ જીભે વડું વસાવે નહિ જે વેર, અકળ કળા ધારે અંતરમાં ચાહે સહુને રૂડી પેર; જેમ જેમ વધતા જાયે ત્યાં લઘુતા વધે અંતરમાંય, વર્તન શુભ ધરે વય ગાળે સજજન તે જગમાં કહેવાય. વિદ્યા વાણી વિત્ત સાંપડ્યા હોયે સજન નરને જેહ, વાવરતા વિવેક સહિત શુભ સ્થળ લાગેલે જેને નેહ, દુર્જન હસ્ત જતાં જગમાં ઉપયોગ જેહને અવળે થાય, વર્તન શુભ ધરિ વયે ગાળે સજજન તે જગમાં કહેવાય. મર્યાદા મૂકે નહિ લડતાં સજજનતા અંતર જે હોય, કુળવાન સ્ત્રીનું હસવું જ્યમ નિરખે કાયમ હેઠે હૈય: સજજનને સંતાપી આખર હલકા જન હાથે પસ્તાય, વતન શુભ ધરિ વય ગાળે સજજન તે જગમાં કહેવાય. સજજન જન સ્નેહ સરવેના દુષ્ટ તેણે મને લાગે કાળ, જગત ચ4 વિ જાણ જગતમાં ઘડ તણે મન તે વિકરાળ; હરકત કેઇ કરે સજનને કલેશ નહિં ધરતા મનમાંય, વતન શુભ ધરિ વય ગાળે સજા તે જગામાં કહેવાય. તરૂવર પાર વિનાનાં જગમાં પણ સુતરૂ ભાગ્યે ભેટોય, હી હાય હારે સ્થળમાં કોહિનૂર તે ક્યાંક કળાય: બહુ પૃથ્વિ જળક્ષારમચી પણ નિર્મળ જળ તે અલ્પ જણાય, વતન શુભ ધરિ વય ગાળે સજજન તે જગમાં કહેવાય. ગુણ માહ્ય સજજનતા જગમાં પામત કેણ ખરચીને ભૂલ, શીખવ્યાથી શીખાય નહિં જે ફાલેલી ન તરૂવર ફલ: દેશ વિદેશ વિષે ન મળે પણ સમભાવે આધિન જણાય, વતન શુભ ધરિ લય ગાળે સજા તે જગમાં કહેવાય.