________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ચંદરાજાના રાસ ઉપરથી નીકળતે સાર.
૧૯૭ છે, કેમકે તેના પ્રયાસથી જ મારા સ્વામી મનુષ્યપણું પામ્યા છે પણ સાથે સાથે તેણે શક્યપણું પણ બતાવી આપ્યું છે. કારણ કે પતિને ત્યાંજ ભેળવીને રોકી રા
ખ્યા છે. હવે તો કોઈ ત્યાં જઈને કહેને સમજાવે કે “સાસરે વધારે રહેવાથી પુરૂપની શોભા ઘટે છે” તો તે અહીં વહેલા પધારે; પણ એવી મારી વકીલાત કે કરે. લોક કહે છે કે પહેલી પરણેલી સ્ત્રી પુરૂષને પ્યારી હોય છે. પરંતુ કેટલાક એમ પણ કહે છે કે-“વું હોય તે વહાલું લાગે છે.” જુઓ ! પૂર્ણિમાનો ચંદ્રમાં પૂર્ણ પ્રકાશિત હોય છે છતાં કે તેની સામું જોતું નથી અને બીજના નાના સરખા ચંદ્રમાને સે જુએ છે. મારા પતિને પણ પ્રેમલા યારી થઈ પડી છે. હું માસુને વચને ચાલી તેથી અકારી થઈ છું. વળી જ્યાં કુકડા થયેલા ત્યાં આવવું કેમ ગમે ? પરંતુ તેને ખબર નથી કે હું તેના વિના સુરી મુરીને દિવસ નિગમું છું અને મારી રાત્રી આંસુથી ભીંજેલા વસ્ત્રોવજ વ્યતીત થાય છે. મારું શરીર તેમના વિરહાગ્નિથી બળી રહ્યું છે, તેને શાંત કરનાર તેઓ એકજ છે.”
આ પ્રમાણે ગુણવાળી કુરે છે તેવામાં એક સુડે ત્યાં આવ્યો અને તે મનુષ્ય ભાષાઓ બોલ્યો કે–“હે સુંદર રમણી! તને કોણે દુહવી છે ? તું આવી દયામણી કેમ થઈ ગઈ છું ? હું દેવતાઈ પક્ષી છું તેથી તારા દુ:ખની વાત મને કહે કે જેથી હું તત્કાળ તારું દુ:ખ દુર કરૂં.” સુડાનાં આ પ્રમાણેનાં શબ્દ સાંભળીને ચમત્કાર પામેલી ગુણાવળી બેલી કે–“હે પક્ષીરાજ ! મારા પતિ વિદેશે છે તેજ મને દુ:ખ છે. વળી મારો સંદેશો પણ કોઈ ત્યાં પહોંચાડતું નથી, અને ત્યાંનો સંદેશો લાવતું નથી. મારા અંતરની વાત માત્ર જ્ઞાનીજ જાણું શકે એમ છે.” સુડાએ કહ્યું કે“બહેન ! તમે ચિંતા ન કરે, કાગળ લખીને મને આપ, હું તમારા સ્વામીને હાહાથે પહોંચાડીશ.” ગુણવાળીએ તરતજ કાગળ લખી આપે. પરંતુ લખતાં લખતાં આંખમાંથી આંસુઓ ટપક્યા કર્યો. પછી તેવી જ સ્થિતિમાં કાગળ વીંટીને સુડાને આપે. સુડે કાગળ લઈ આકાશમાર્ગે ચાલ્યો અને સત્વર વિમળાપુરી પહચી ચંદરાજાને હાથે હાથ કાગળ આપે.
ચંદરા કાગળ ખેલીને વાંચવા લાગ્યા. કાગળ લખનાર ગુણાવળી છે અને આભાપુરી તાકીદે પધારવા વિનંતિ કરે છે એટલું સમજાણું. બાકી આંસુના ટપકા પડવાથી અક્ષરે રેળાઈ ગયેલા હોવાથી સંપૂર્ણ પત્ર તો વાંચી શકાણો નહીં. કાગબની મતલબ સમજવાથી ચંદરા વિચારવા લાગ્યા કે “હું અહીં રેકાઈ રહ્યો છું, ગુણાવળી એકલી છે, તેના દિવસે કેમ જતા હશે ? વળી હવે હું મારી આભાપુરી સંભાળું, રાણીની પણ સંભાળ લઉં, કારણકે તેની સાથે બાળપણાની અખંડ પ્રીતિ છે.” આ પ્રમાણેના વિચારોથી અંદરાજાનું ચિત્ત ઉદાસ થઈ ગયું.
For Private And Personal Use Only