Jain Dharm Prakash 1916 Pustak 032 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

૧૪૬
જેાધ પ્રકા,
સદાચાર ( મૂળ ઉત્તર ગુગો ) અને બાહ્ય અત્યંતર તપની વૃદ્ધિ કરે અને સુધા. તૃષા, શીત, ઉણતા અથવા ઢંપાદિક દવને દૂર કરે તેવી વસ્તુ ઉત્સર્ગ કે અપવાદ માગે ( સામાન્ય કે વિશેષ પ્રસંગે છે તેમ કહે છે. અર્થાત્ શાનાદિક ગુણોને ઉપકારક થાય અને રાગ દ્વેદિક દુષ્ટ દોષોને નિગ્રહકારી થાય તે આહારાદિક વસ્તુ ખરેખર સાધુજનોને લેવી કરે છે અને બાકીની બધી વસ્તુઓ લેવી કપ નથી. એજ વાતને શાસ્ત્રકાર વધારે સ્પષ્ટ કરી બતાવે છે.
- જે આહારદિક વસ્તુને સેવતાં સન્ જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર વ્યાપારને અર્થાત્ સદ્ધર્મ અનુષ્ઠાનને અથવા તે તે ધર્મ અનાન કરવામાં સહાયરૂપ થતા મન વચન કાયાના રોગને હાનિ પહોંચે તે, અને દારૂ, માંસ કન્દમુળ તથા અન્ય ઘરની શિક્ષા કે જે લેવાથી પવિત્ર શાસનની નિંદા ગહ થવા પાને તે બધી વસ્તુ ( અન્યથા કશ્ય હોય તોપણ) અક–લેવાને અગ્ય જાણવી. શાસન નિંદાકારક સાળી વસ્તુ અકળ્યજ છે.
ઘી, દુધ, દહિં, ગોળ પ્રમુખ વિગોને આહાર દેવ રહિત છતાં કામ વિકારાદિ ઉત્પન્ન થવામાં કારણરૂપ હોવાથી તે અનર્થ ઉત્પન્ન કરે માટે વર્ષ છે, તેજ વસ્તુ તથા પ્રકારના રોગાદિક કાર કશ્ય પણ છે. આખાર, શય્યા, વરા. પાત્ર અને આધાદિક પદાળી વસ્તુના એ રીતે કમાય બેસ્ટ ઘટે છે. ઉક્ત વસ્તુ કયારે કરજો અને કયારે ન કપે તે સંબંધી વિવેક ગ્રંથકાર બતાવે છે.
જ્યાં સાધુજનોનો પરિરાય ન હોય એવા દેશમાં, દુતિક્ષાદિક કાળમાં અને રાત અમાત્યાર્દિક કોફિના રૂપ નિમિત્તે, અકય વરતુ પણ લેવી કપે છે. તેમાજ માંદગી વિગેરે અપવાદ પ્રસંગે રાઘના ઉપદેશથી અને શુદ્ધ પરિહાર પણ એક મુખ્ય વન્યુ કર ( લેવા ગ્ય) થાય છે. અકાતે ક7 કપે અને અકય ન જ કપે ઓમ નથી, કિન્તુ જે દેશ કાળ પ્રમુખ પ્રસંગ હોય તેવી રીતે તે કથાક મને વિવેક રાખી શકાય. કેમકે દેશકાળાદિ ચગે એક પણ કબૂ થાય અને કરુ પણ અક ઘાય. ૧૩-૧૪
- એરીતે સ્યાદાદરી ચાકદમ વિધિ બતાવી મન વચન કાચ ચોગ: નિગ્રહ કરવા માટે આ ક્ષેપથી કહે છે.
तचिन्त्यं तझाप्यं तत्कार्यं भवति सर्वथा यतिना ।
ના+પાવર વપતા સદ્ધ II ૨૪૩ || ભાવાર્થ-જેથી પર કોઈને કદાપિ પણ આલોક કે પરલોકમાં પિડા જ થાય એવું જ મુનિ સર્વથા ચિતવવું, એવુંજ બાલવું, અને એવું જ કરવું. ૧૪: