Book Title: Haryanvi Jain Kathayen
Author(s): Subhadramuni
Publisher: Mayaram Sambodhi Prakashan

View full book text
Previous | Next

Page 108
________________ जो मौत पै भी. ना डिग्या तगरा नां की एक नगरी थी । उसमें एक आदमी रया करता।उसका नां वणिकदत्त था । उसकी घरआली थी- भदरा। एक छोरा था- अरणक । एक बर अचार्य अरहनमित्तर अर उनके चेल्ले तगरा नगरी मैं पहोंचे। उनकी बाणी सुणन नैं घणे-ए लोग आया करदे । एक दन वणिकदत्त भी आपणी घर आली अर छोरे गेल्लां उनका बखाण सुणन गया । बखाण सुण के सारे घर आला कै बिराग हो गया। सबनैं दिक्सा ले ली अर अचार्य गेल्लां रैहण लाग गे । वणिक दत्त साधू तै बण ग्या था पर ईब ताईं उसका छोरे तै मोह कोन्या छुट्या था । भिक्सा लेण खात्तर लिकड़ता ते बेटे नैं भी गेल्लां ना ले जाता। सोचता अक छोरे तै क्यूं तकलीफ दी । उसकी भिक्सा भी मैं-ए ली आऊंगा । घणे दन ताईं न्यू-ए काम चालदा रया । टैम बदल्या । वणिकदत्त मुनी का सुरगबास हो गया । फेर अरणक मुनी आप्पै-ए भिक्सा लेण जाण लाग्या । एक बै गरमी का महीना था। लू सारे सरीर नैं फूंक थीं। धूप सिर नैं फूंकै थी। जमीन तवे की ढाल तप्पै थी। ईसे मोस्सम मैं अरणक मुनी बेचैन हो गया । बेचैन हो के ओ एक मैहल के छज्जे तलै छांह मैं खड्या हो कै सांस लेण लाग्या । गेल्ल-ए ईसी जिंदगी बिताण खात्तर ओ बार-बार आपणे आप . कोस्सण लाग्या । उस्से टैम उस मैहल के झरोखे मैं तै एक लुगाई नै झांक कै देख्या । उसनै एक दुखी साधू अरणक दीख्या । उसनै बूज्झी, “थम कुण सो ? जो मौत पै भी ना डिग्या/85

Loading...

Page Navigation
1 ... 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144