________________
કુરાન મજીદમાં અલ્લાહ ફરમાવ્યું છે કે “જીવિત સર્વ પ્રાણીઓને દુનિયામાં રહેવાનો પૂરો અધિકાર છે. ખુદાએ જેને પેદા કર્યા છે તે તમામ જીવોને જીવવાનો અધિકાર છે. જે અન્ય જીવો પર રહેમ-દયા કરે છે તે પોતાની જાત પર પણ દયા કરે છે. કારણ કે ખુદાએ તમારા પર મોટી મહેરબાની કરી છે. જાનવરોને મારીને ખેતીની તબાહી કરવાનું ખુદાને મંજૂર નથી. અલ્લાહ આવી ખરાબી પસંદ કરતા નથી. રસુલુલ્લાહે પશુઓને ચીરવા કે કોઈ ગરમ વસ્તુથી તેના પર નિશાન લગાડવા (ડામદેવા) પર સખ્ત મનાઈ ફરમાવી છે. એકવાર તેમણે એક ગધેડાના ચહેરા પર અગ્નિ દ્વારા દેવાયેલા ડામનું નિશાન જોતા દુ:ખ વ્યક્ત કરી કહ્યું કે જેમણે આ કૃત્ય કર્યું છે તે ખુદાના આશીર્વાદથી વંચિત રહેશે. જ્યારે નબી ૬૨૨ ઈસ્વીમાં મક્કા મદીના ગયા ત્યાં લોકો પશુના અંગો, પૂંછડા વ. કાપતાં હતા. પાક રસુલે આ જોઈ પારાવાર દુ:ખ વ્યક્ત કરી આ જંગલી કૃત્યને સદંતર બંધ કરાવ્યું.
કુરઆને હકીમની સૂરત અલહજ ૩૨:૨૨માં સ્પષ્ટ કહેવાયું છે કે “મનુષ્યનું માંસ કે રક્ત ખુદા સુધી પહોંચતું નથી. પહોંચે છે ફક્ત ત્યાગ અને દયા.” વળી ઈસ્લામધર્મ લોહીના ઉપયોગની વિરુધ્ધ છે. હકીકતમાં રક્ત અને માંસને સંપૂર્ણ અલગ કરી શકાતા નથી. આ દૃષ્ટિએ ઈસ્લામધર્મ માંસાહારની તરફેણ કરતો નથી.
ઈસ્લામિક મેડિકલ એસોશિયેશનના પ્રતિનિધિ ડૉ. એ. એમ. કાલમેના મત પ્રમાણે માંસાહાર કુરાનમાં કાનૂનનું સ્પષ્ટ ઉલ્લંઘન છે.
જૈનાચાર્ય હીરવિજયજી મહારાજના ઉપદેશ અને આચરણના પ્રભાવથી અકબરે માંસાહારનો ત્યાગ કર્યો હતો. બાદશાહ અકબર દ્વારા સ્થાપિત મત દીનએ ઈલાહીમાં માંસાહાર અને જીવહત્યાની મનાઈ ફરમાવવામાં આવી છે. ઈ.સ. ૧૫૮૧ના દિન-એ-ઈલાહીના ફતવામાં દરેક પ્રકારની પશુહિંસાને પાપ ગણવામાં આવ્યું છે.
ઈસ્લામના સંતો જેને સૂફી ફકીર તરીકે ઓળખવામાં આવે છે આ સૂફી ફકીરો ક્યારેય માંસાહાર કરતાં નથી.
અમૃત ધારા –
